ਦਿਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੀ ਉਡੀਕ ਹੈ ਕਿ ਰੱਬ ਕੋਈ ਐਸਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰੇ,
ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਓਨਾਂ ਹੀ ਕਰੇ,
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਉਸ ਪਲ ਦਾ ,
ਜਦ ਉਹ ਆਵੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰੇ
ਸਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਅੱਖ ਭਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇਰੀ ਯਾਦ
ਵਿਛੜਿਆ ਸੱਜਣਾ ਰਹਿ ਵਸਦਾ ਇਹੋ ਮੇਰੀ ਫਰਿਆਦ
ਭਾਂਵੇ ਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਜਾਣੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿੱਦਾਂ ਜਿਉਂਨੇ ਆਂ
ਤੂੰ ਆਵੇਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਨੇ ਆਂ?
ਖਿੱਚ ਤੇਰੀ ਸੀ ਜੋ ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਨੂੰ, ਉਹ ਘਟੀ ਨਹੀਂ
ਨਿੱਤ ਨਜ਼ਰ ਤੇਰੀ ਫੋਟੋ ਤੇ ਜਾਣੋ ਹਟੀ ਨਹੀਂ
ਦਿਲ ਮੰਗਦਾ ਖੈਰਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਜਦ ਵੀ ਰੱਬ ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ
ਤੂੰ ਆਵੇਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਨੇ ਆਂ?
ਵਿਛੜਿਆ ਸੱਜਣਾ ਰਹਿ ਵਸਦਾ ਇਹੋ ਮੇਰੀ ਫਰਿਆਦ
ਭਾਂਵੇ ਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਜਾਣੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿੱਦਾਂ ਜਿਉਂਨੇ ਆਂ
ਤੂੰ ਆਵੇਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਨੇ ਆਂ?
ਖਿੱਚ ਤੇਰੀ ਸੀ ਜੋ ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਨੂੰ, ਉਹ ਘਟੀ ਨਹੀਂ
ਨਿੱਤ ਨਜ਼ਰ ਤੇਰੀ ਫੋਟੋ ਤੇ ਜਾਣੋ ਹਟੀ ਨਹੀਂ
ਦਿਲ ਮੰਗਦਾ ਖੈਰਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਜਦ ਵੀ ਰੱਬ ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ
ਤੂੰ ਆਵੇਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਨੇ ਆਂ?
ਮੇਰੇ ਵੀ ਫੜ੍ਹਾ ਨੀ ਮਾਂ ਕਿੱਤਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਕੰਢਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂਵੇ ਦੇ ਗੁਲਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਮੇਰੇ ਵੀ ਨੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਸਦਰਾਂ ਤੇ ਚਾਅ
ਲਾ ਕੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇ ਨੀ ਖਾਬ੍ਹ ਹੱਥ ‘ਚ
ਵੇਖ ਵਗੀ ਮੇਰੇ ਨੀ ਮੁੱਕਦਰਾਂ ਦੀ ਲੀਕ
ਹੈ ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਮੈ ਵੀ ਤਾਂ ਹਾਂ ਸ਼ਾਨ ਮਾਂਏ ਤੇਰੇ ਵਿਹੜ੍ਹੇ ਦੀ
ਕਿਉ ਜੰਮਦੀ ਫੜਾਵੇ ਨੀ ਨਕਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਲੈ ਬੁਕੱਲ ’ਚ ਮਾਏ ਨੀ ਵਿਦਾਈ ਬੜੀ ਦੂ੍ਰ
ਹੁਣੇ ਧਰੀ ਬੈਠੀ ਕਿਉਂ ਏਂ ਹਿਸਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਕੰਢਿਆਂ ਦੀ ਥਾਂਵੇ ਦੇ ਗੁਲਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਮੇਰੇ ਵੀ ਨੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਸਦਰਾਂ ਤੇ ਚਾਅ
ਲਾ ਕੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇ ਨੀ ਖਾਬ੍ਹ ਹੱਥ ‘ਚ
ਵੇਖ ਵਗੀ ਮੇਰੇ ਨੀ ਮੁੱਕਦਰਾਂ ਦੀ ਲੀਕ
ਹੈ ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਮੈ ਵੀ ਤਾਂ ਹਾਂ ਸ਼ਾਨ ਮਾਂਏ ਤੇਰੇ ਵਿਹੜ੍ਹੇ ਦੀ
ਕਿਉ ਜੰਮਦੀ ਫੜਾਵੇ ਨੀ ਨਕਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਲੈ ਬੁਕੱਲ ’ਚ ਮਾਏ ਨੀ ਵਿਦਾਈ ਬੜੀ ਦੂ੍ਰ
ਹੁਣੇ ਧਰੀ ਬੈਠੀ ਕਿਉਂ ਏਂ ਹਿਸਾਬ ਹੱਥ ‘ਚ
ਕਲਯੁਗ ਦੇ ਇਸ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੀਰਤ ਬੜੀ ਖਰਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਦੁੱਧ ਵੇਚਣ ਲਈ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਘਰ-ਘਰ, ਤੇ
ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਪਈ ਵਿਕਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਜਿੰਨੀ ਮੋਟੀ ਅਸਾਮੀ ਨੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਓੁੰਨੀ ਮੋਟੀ
ਓੁਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਗਰੰਥਾਂ ਦੀ ਸੁੰਹ ਖਾ ਕੇ
ਸੱਚ ਤੇ ਝੂਠ ਵਿਚਕਾਰ ਜੰਗ ਹੁੰਦੀ ਲਾਜਵਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਨੌਟਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਸਾਰੀ
ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਦੇ ਲਹੂ ਦਾ ਲਗਾਉਦੀ ਖਿਜ਼ਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਕੰਨੀਂ ਕਤਰਾਉਂਦੀ ਦੁਨੀਆਂ
ਝੂਠੇ ਤੇ ਚਾਪਲੂਸਾਂ ਨੂੰ ਝੁਕ-੨ ਕਰਦੀ ਆਦਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣੇ ਕੀ ਬਣੂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਜਿਹੜੀ
ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਬਦਲਦੀ ਰਿਵਾਜ਼ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੀਰਤ ਬੜੀ ਖਰਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਦੁੱਧ ਵੇਚਣ ਲਈ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਘਰ-ਘਰ, ਤੇ
ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਪਈ ਵਿਕਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਜਿੰਨੀ ਮੋਟੀ ਅਸਾਮੀ ਨੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਓੁੰਨੀ ਮੋਟੀ
ਓੁਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਗਰੰਥਾਂ ਦੀ ਸੁੰਹ ਖਾ ਕੇ
ਸੱਚ ਤੇ ਝੂਠ ਵਿਚਕਾਰ ਜੰਗ ਹੁੰਦੀ ਲਾਜਵਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਨੌਟਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਸਾਰੀ
ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਦੇ ਲਹੂ ਦਾ ਲਗਾਉਦੀ ਖਿਜ਼ਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਕੰਨੀਂ ਕਤਰਾਉਂਦੀ ਦੁਨੀਆਂ
ਝੂਠੇ ਤੇ ਚਾਪਲੂਸਾਂ ਨੂੰ ਝੁਕ-੨ ਕਰਦੀ ਆਦਾਬ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣੇ ਕੀ ਬਣੂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਜਿਹੜੀ
ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਬਦਲਦੀ ਰਿਵਾਜ਼ ਦੇਖੀ ਹੈ
ਖਾਨਗਾਹ ਤੇ ਦੀਵੇ ਬਾਲਣ ਚੱਲੀਆਂ ਕੁਝ ਮੁਟਿਆਰਾਂ,
ਸਿਰ ਤੇ ਸੂਹੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸਾਲੂ ਪਾ ਚਿੱਟੀਆਂ ਸਲਵਾਰਾਂ,
ਅਗਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਟੱਕਰ ਗਈਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ਿਕਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ,
ਕਾਲੇ ਕਾਵਾਂ ਧੱਕੇ ਆਖਰ ਚੜ ਹੀ ਗਈਆਂ ਗੁਟਾਰਾਂ,
ਕੱਲੀਆਂ ਘਰ ਤੋਂ ਕੀਹਨੇ ਘੱਲੀਆਂ ਕਰਨ ਵਿਚਾਰਾਂ ਬੁੜੀਆਂ,
ਦੀਵਿਆਂ ਵਾਲਾ ਘਿਉ ਵੀ ਡੁੱਲਿਆ ਦਿਲੀਂ ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਰੁੜੀਆਂ....
ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਕੇ ਵਹਿਸ਼ੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਮੁੜੀਆਂ,
ਕਿਉਂ ਨਾ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਡਰ ਡਰ ਲੰਘਣ ਕੁੜੀਆਂ...
ਕਿਉਂ ਨਾ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਡਰ ਡਰ ਲੰਘਣ ਕੁੜੀਆਂ...
ਸਿਰ ਤੇ ਸੂਹੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸਾਲੂ ਪਾ ਚਿੱਟੀਆਂ ਸਲਵਾਰਾਂ,
ਅਗਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਟੱਕਰ ਗਈਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ਿਕਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ,
ਕਾਲੇ ਕਾਵਾਂ ਧੱਕੇ ਆਖਰ ਚੜ ਹੀ ਗਈਆਂ ਗੁਟਾਰਾਂ,
ਕੱਲੀਆਂ ਘਰ ਤੋਂ ਕੀਹਨੇ ਘੱਲੀਆਂ ਕਰਨ ਵਿਚਾਰਾਂ ਬੁੜੀਆਂ,
ਦੀਵਿਆਂ ਵਾਲਾ ਘਿਉ ਵੀ ਡੁੱਲਿਆ ਦਿਲੀਂ ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਰੁੜੀਆਂ....
ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਕੇ ਵਹਿਸ਼ੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਮੁੜੀਆਂ,
ਕਿਉਂ ਨਾ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਡਰ ਡਰ ਲੰਘਣ ਕੁੜੀਆਂ...
ਕਿਉਂ ਨਾ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਡਰ ਡਰ ਲੰਘਣ ਕੁੜੀਆਂ...
ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜੇਹੀ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਜਾਨ ਲੈ ਲਵੇਗਾ ਹਾਏ - ਉ ਸ਼ਰਮਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਬਸ ਕਿਆਮਤ ਹੀ ਢਾਅ ਦੇਵੇਗਾ ਕਦੇ,
ਅਪਣੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਚ ਦਬਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਕਿ ਅਸੀਂ ਮਨਾਈਏ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਇਸ ਲਈ ਇੰਜ ਹੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਜਾਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿਧਰੇ ਮਾਯੂਸ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ,
ਉਹ ਹਰ ਪਲ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਤੜਪਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਜਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਹੀ ਨਾ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ,
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹਰ ਵਕਤ ਇੰਜ ਦੁਖਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ
ਜਾਨ ਲੈ ਲਵੇਗਾ ਹਾਏ - ਉ ਸ਼ਰਮਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਬਸ ਕਿਆਮਤ ਹੀ ਢਾਅ ਦੇਵੇਗਾ ਕਦੇ,
ਅਪਣੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਚ ਦਬਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਖਵਾਹਿਸ਼ ਕਿ ਅਸੀਂ ਮਨਾਈਏ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਇਸ ਲਈ ਇੰਜ ਹੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਜਾਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿਧਰੇ ਮਾਯੂਸ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ,
ਉਹ ਹਰ ਪਲ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਤੜਪਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ,
ਜਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਹੀ ਨਾ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ,
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹਰ ਵਕਤ ਇੰਜ ਦੁਖਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡਾ
ਨਾ ਦੌਲਤ ਸੌਹਰਤ ਚਾਹੀਏ ਨਾ ਲੋੜ ਏ ਟੌਹਰਾਂ ਦੀ
ਨਾ ਹੀਰੇ ਮੋਤੀ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ ਦੀ
ਮੰਗਦੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣਾਂ, ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਅਪਣਾ ਭਾਂਵੇ ਠੁਕਰਾ ਆਪਾਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਨਾਂਅ ਲੈਣਾਂ
ਖੁਆਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਲ ਵੀ ਤੈਥੋਂ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾਂ
ਭਾਂਵੇ ਪਾੜ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦੇ ਦਿਲ ਚੋਂ, ਸਾਡੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਰਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਸੱਚਾ ਹੋਵੇ ਜੇ ਪਿਆਰ ਰੱਬ ਵੀ ਝੌਲੀ ਪਾਉਂਦਾਂ ਏ
ਐਵੇਂ ਨਹੀਂ ਜੱਗ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਿਹਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਗਾਉਂਦਾ ਏ
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਏਂ ਪਾਉਂਣਾ, ਭਾਂਵੇ ਪਾਂਵਾਂ ਮਰਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਨਾ ਹੀਰੇ ਮੋਤੀ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ ਦੀ
ਮੰਗਦੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣਾਂ, ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਅਪਣਾ ਭਾਂਵੇ ਠੁਕਰਾ ਆਪਾਂ ਤੇਰਾ ਹੀ ਨਾਂਅ ਲੈਣਾਂ
ਖੁਆਬਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਲ ਵੀ ਤੈਥੋਂ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾਂ
ਭਾਂਵੇ ਪਾੜ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦੇ ਦਿਲ ਚੋਂ, ਸਾਡੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਰਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਸੱਚਾ ਹੋਵੇ ਜੇ ਪਿਆਰ ਰੱਬ ਵੀ ਝੌਲੀ ਪਾਉਂਦਾਂ ਏ
ਐਵੇਂ ਨਹੀਂ ਜੱਗ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਿਹਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਗਾਉਂਦਾ ਏ
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਏਂ ਪਾਉਂਣਾ, ਭਾਂਵੇ ਪਾਂਵਾਂ ਮਰਕੇ
ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ
ਦੁਨੀਆ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੀ ਵੇਖੀ
ਮਾੜੀ ਵੇਖੀ ਚੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਹੱਸਦੀ ਨੱਚਦੀ ਟੱਪਦੀ ਵੇਖੀ
ਸੂਲੀ ਉਤੇ ਟੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਮੌਤ ਦਾ ਤਾਂਡਵ ਨੱਚਦੀ ਵੇਖੀ
ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਚ ਰੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ
ਫਿਰ ਵੀ ਅੰਦਰੋ ਨੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਚੋਰਾਂ ਕੋਲੋ ਬਚਦੀ ਵੇਖੀ
ਸਾਧਾਂ ਹੱਥੋ ਡੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਲੂਬੰੜ ਚਾਲਾਂ ਚਲਦੀ ਵੇਖੀ
ਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਬੇਢੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਸ਼ਾਹਾਂ ਵਾਂਗ ਅਮੀਰੀ ਵੇਖੀ
ਫੱਕਰਾਂ ਵਾਂਗ ਮਲੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਮੈ ਕਈ ਕੁਝ ਵੇਖਿਆ
ਭੁੱਖ ਗਰੀਬੀ ਤੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਮਾੜੀ ਵੇਖੀ ਚੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਹੱਸਦੀ ਨੱਚਦੀ ਟੱਪਦੀ ਵੇਖੀ
ਸੂਲੀ ਉਤੇ ਟੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਮੌਤ ਦਾ ਤਾਂਡਵ ਨੱਚਦੀ ਵੇਖੀ
ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਚ ਰੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ
ਫਿਰ ਵੀ ਅੰਦਰੋ ਨੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਚੋਰਾਂ ਕੋਲੋ ਬਚਦੀ ਵੇਖੀ
ਸਾਧਾਂ ਹੱਥੋ ਡੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਲੂਬੰੜ ਚਾਲਾਂ ਚਲਦੀ ਵੇਖੀ
ਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਬੇਢੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਸ਼ਾਹਾਂ ਵਾਂਗ ਅਮੀਰੀ ਵੇਖੀ
ਫੱਕਰਾਂ ਵਾਂਗ ਮਲੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਮੈ ਕਈ ਕੁਝ ਵੇਖਿਆ
ਭੁੱਖ ਗਰੀਬੀ ਤੰਗੀ ਵੇਖੀ।
ਸੱਜਣ ਹੁੰਦੇ ਮਹਿੰਗੇ ਮੋਤੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮੁੱਲ ਚੁਕਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ ....
ਰੱਖ ਸਾਂਭ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਦੀ ਗਵਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ.......
ਵੱਸ ਜਾਦੇਂ ਨੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ,ਹਰ ਥਾਂ ਨਵੇਂ ਬਣਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ....
ਇਸ਼ਕ ਮੰਗੇ ਜਦ ਜਾਨ,ਸੱਚੇ ਯਾਰਾਂ ਬਿਨਾਂ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਦੇਂ....
ਕਰ ਲੈ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਕਿਉਂ ਕੇ ਹੱਥੋਂ ਨਿਕਲੇ ਯਾਰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ..
ਰੱਖ ਸਾਂਭ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਦੀ ਗਵਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ.......
ਵੱਸ ਜਾਦੇਂ ਨੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ,ਹਰ ਥਾਂ ਨਵੇਂ ਬਣਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ....
ਇਸ਼ਕ ਮੰਗੇ ਜਦ ਜਾਨ,ਸੱਚੇ ਯਾਰਾਂ ਬਿਨਾਂ ਇਹ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਦੇਂ....
ਕਰ ਲੈ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਕਿਉਂ ਕੇ ਹੱਥੋਂ ਨਿਕਲੇ ਯਾਰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ..
ਪੁੱਛਦੀ ਧੀ ਲਾਡਲੀ ਬਾਬਲ ਤੋਂ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰੇਂਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ
ਡੋਲੀ ਚਾੜ੍ਹਨ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ, ਸੂਲੀ ਚਾੜ੍ਹੇਗਾਂ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਪੁੱਤ ਹੋਇਆ ਜਵਾਨ ਤੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਹੁੱਬ-ਹੁੱਬ ਦੱਸਦਾ ਏਂ
ਕੰਡਿਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਚੁੱਭਦੀ ਧੀ ਦੇ, ਫੁੱਲ ਤਾਰੇਂਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਪੁੱਤ ਦੀ ਲੋਹੜੀ ਪਾਉਣ ਲਈ, ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਚੱਲਿਆ ਏਂ
ਕਨੇਡਾ ਸੱਦਣ ਵਾਲੀ ਦੀ, ਲੋਹੜੀ ਪਾਵੇਂਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ।
ਇੱਜ਼ਤ, ਲਿਆਕਤ ਤੇ ਸੁਹੱਪਣ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਭ ਕੁੱਝ ਹੈ
ਜੇ ਸਰਿਆ ਨਾ ਮੈਥੋਂ ਦਾਜ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸਾੜੇਂਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਡੋਲੀ ਚਾੜ੍ਹਨ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ, ਸੂਲੀ ਚਾੜ੍ਹੇਗਾਂ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਪੁੱਤ ਹੋਇਆ ਜਵਾਨ ਤੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਹੁੱਬ-ਹੁੱਬ ਦੱਸਦਾ ਏਂ
ਕੰਡਿਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਚੁੱਭਦੀ ਧੀ ਦੇ, ਫੁੱਲ ਤਾਰੇਂਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਪੁੱਤ ਦੀ ਲੋਹੜੀ ਪਾਉਣ ਲਈ, ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਚੱਲਿਆ ਏਂ
ਕਨੇਡਾ ਸੱਦਣ ਵਾਲੀ ਦੀ, ਲੋਹੜੀ ਪਾਵੇਂਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ।
ਇੱਜ਼ਤ, ਲਿਆਕਤ ਤੇ ਸੁਹੱਪਣ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਭ ਕੁੱਝ ਹੈ
ਜੇ ਸਰਿਆ ਨਾ ਮੈਥੋਂ ਦਾਜ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸਾੜੇਂਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ।
ਨਸ਼ਿਆਂ ਚ’ ਡੁੱਬ ਗਈ ਜ਼ਵਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਪਤਾ ਨਹੀਂਓਂ ਕਹਿੜੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਛਿੰਝਾਂ ਮੇਲੇ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਲੋਹੜੀਆਂ ਤੇ ਧੂਣੀਆਂ
ਤ੍ਰਿਝੰਣਾਂ ਚੋਂ ਚਰਖ਼ੇ ਤੇ ਛਿੱਕੂ ਗੋਹੜੇ ਪੂਣੀਆਂ
ਘਰ ਘਰ ਚੱਲ ਪਈ ਮਧਾਣੀ ਏ ਕਲੇਸ਼ ਦੀ
ਬਣ ਗਈ ਸੱਮਸਿਆ ਏ ਪਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਮੱਸਿਆ ਤੇ ਪੁੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਨ੍ਹੌਣਾ ਗਿਆ
ਬਾਣਾ ਦਿਆਂ ਮੰਜ਼ਿਆਂ ਤੇ ਕੋਠੇ ਉਤੇ ਸੌਣਾ ਗਿਆ
ਅੱਜ ਡਿਸਕੋ ਚ’ ਰੁਲ੍ਹੇ ਪਟਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਕੁੜੀ ਮਾਰ ਬਣ ਗਈ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਥੜ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਤਾਸ਼ ਅਤੇ ਭੱਠੀਆਂ ਤੋਂ ਦਾਣੇ ਗਏ
ਲ਼ੱਡੂ ਗੋਗਲੇ ਜਲੇਬੀਆਂ ਪਤੱਾਸੇ ਤੇ ਮਖਾਣੇ ਗਏ
ਸਿਆਸਤਾਂ ਨੇ ਖਾ ਲਈ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਅੱਜ ਫੈਸ਼ਨਾ ਨੇ ਪੱਟਤੀ ਜਨਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ.....
ਪਤਾ ਨਹੀਂਓਂ ਕਹਿੜੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਛਿੰਝਾਂ ਮੇਲੇ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਲੋਹੜੀਆਂ ਤੇ ਧੂਣੀਆਂ
ਤ੍ਰਿਝੰਣਾਂ ਚੋਂ ਚਰਖ਼ੇ ਤੇ ਛਿੱਕੂ ਗੋਹੜੇ ਪੂਣੀਆਂ
ਘਰ ਘਰ ਚੱਲ ਪਈ ਮਧਾਣੀ ਏ ਕਲੇਸ਼ ਦੀ
ਬਣ ਗਈ ਸੱਮਸਿਆ ਏ ਪਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਮੱਸਿਆ ਤੇ ਪੁੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਨ੍ਹੌਣਾ ਗਿਆ
ਬਾਣਾ ਦਿਆਂ ਮੰਜ਼ਿਆਂ ਤੇ ਕੋਠੇ ਉਤੇ ਸੌਣਾ ਗਿਆ
ਅੱਜ ਡਿਸਕੋ ਚ’ ਰੁਲ੍ਹੇ ਪਟਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਕੁੜੀ ਮਾਰ ਬਣ ਗਈ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਥੜ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਤਾਸ਼ ਅਤੇ ਭੱਠੀਆਂ ਤੋਂ ਦਾਣੇ ਗਏ
ਲ਼ੱਡੂ ਗੋਗਲੇ ਜਲੇਬੀਆਂ ਪਤੱਾਸੇ ਤੇ ਮਖਾਣੇ ਗਏ
ਸਿਆਸਤਾਂ ਨੇ ਖਾ ਲਈ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ
ਅੱਜ ਫੈਸ਼ਨਾ ਨੇ ਪੱਟਤੀ ਜਨਾਨੀ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ.....
ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤਾਂ ਨੇ ਦਿਲ ਸਾਡਾ ਮੋਹ ਲਿਆਂ,
ਜਦੋ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਅਸੀਂ ਓਹਲੇ ਹੋਕੇ ਰੋ ਲਿਆਂ,
ਯਾਦ ਹੈ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਓਹਦੀ ਰਖੀ ਸੀਨੇ ਸਾਮ੍ਭ ਕੇ,
ਹਿਜਰਾ ਦਾ ਦਾਗ ਨਾਲ ਹੰਝੂਆ ਦੇ ਧੋ ਲਿਆਂ,
ਓਹਨੇ ਸੀ ਕਦੇ ਕੇਹਾ ਮੈਂ ਹਾ ਪਰਛਾਈ ਤੇਰੀ,
ਰੋਸ਼ਨੀ ਮੁੱਕੀ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਪਾਸਾ ਵੱਟਕੇ ਖਲੋ ਗਈ,
ਸੋਚਿਆਂ ਸੀ ਪੁੱਗੁ ਯਾਰੀ ਕਚੀਆਂ ਤੇ ਤਰਕੇ ਵੀ,
ਏਹੋ ਝੂਠਾ ਵਾਦਾ ਲੈਕੇ ਕਬਰਾਂ ਚ ਸੋ ਲਿਆਂ,
ਮੌਤ ਸੀ ਸਚੀ ਜੇਹੜੀ ਆਈ ਵਾਦਾ ਕਰਕੇ,
ਲਾਰੇ ਓਹ੍ਦੇਆਂ ਨੇ ਸਾਨੂ ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਖੋ ਲਿਆਂ
ਜਦੋ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਅਸੀਂ ਓਹਲੇ ਹੋਕੇ ਰੋ ਲਿਆਂ,
ਯਾਦ ਹੈ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਓਹਦੀ ਰਖੀ ਸੀਨੇ ਸਾਮ੍ਭ ਕੇ,
ਹਿਜਰਾ ਦਾ ਦਾਗ ਨਾਲ ਹੰਝੂਆ ਦੇ ਧੋ ਲਿਆਂ,
ਓਹਨੇ ਸੀ ਕਦੇ ਕੇਹਾ ਮੈਂ ਹਾ ਪਰਛਾਈ ਤੇਰੀ,
ਰੋਸ਼ਨੀ ਮੁੱਕੀ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਪਾਸਾ ਵੱਟਕੇ ਖਲੋ ਗਈ,
ਸੋਚਿਆਂ ਸੀ ਪੁੱਗੁ ਯਾਰੀ ਕਚੀਆਂ ਤੇ ਤਰਕੇ ਵੀ,
ਏਹੋ ਝੂਠਾ ਵਾਦਾ ਲੈਕੇ ਕਬਰਾਂ ਚ ਸੋ ਲਿਆਂ,
ਮੌਤ ਸੀ ਸਚੀ ਜੇਹੜੀ ਆਈ ਵਾਦਾ ਕਰਕੇ,
ਲਾਰੇ ਓਹ੍ਦੇਆਂ ਨੇ ਸਾਨੂ ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਖੋ ਲਿਆਂ
ਹੱਲਾ ਬੋਲਿਆ ਦਿੱਲੀ ਸਰਕਾਰ ਤੇ..,
ਅੱਜ ਦਿੱਤੇ ਸਾਰੇ ਤਖ਼੍ਤ ਹਿਲਾ..
ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਹੈ ਜ੍ੜ੍ਹੋਂ ਪੱਟ ਸੁਟਣਾ..,
ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਨੇ ਹੈ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ...
ਬੱਲੇ ਓਏ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਹਾਦਰੋ..,
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਇਹ ਦਿਖਾ...
ਅਸੀਂ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਝੂਜਣਾ ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ..,
ਸਾਨੂੰ ਸਮਝੇ ਨਾ ਕੋਈ ਠੰਡੀ ਹਵਾ..
ਸਾਡੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੇ ਅੰਬਾਰ ਨੇ..,
ਸਾੜ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਰੀਏ ਸ੍ਵਾਹ..
ਅੱਜ ਦਿੱਤੇ ਸਾਰੇ ਤਖ਼੍ਤ ਹਿਲਾ..
ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਹੈ ਜ੍ੜ੍ਹੋਂ ਪੱਟ ਸੁਟਣਾ..,
ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਨੇ ਹੈ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ...
ਬੱਲੇ ਓਏ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਹਾਦਰੋ..,
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਇਹ ਦਿਖਾ...
ਅਸੀਂ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਝੂਜਣਾ ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ..,
ਸਾਨੂੰ ਸਮਝੇ ਨਾ ਕੋਈ ਠੰਡੀ ਹਵਾ..
ਸਾਡੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੇ ਅੰਬਾਰ ਨੇ..,
ਸਾੜ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਰੀਏ ਸ੍ਵਾਹ..
ਸੱਪ ਦਾ ਤਰਨਾ , ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਖੱੜਨਾ , ਗੱਲ ਦਾ ਕਰਨਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਦੁੱਖ ਦਾ ਜਰਨਾ , ਸੱਚ ਤੇ ਅੜਨਾਂ , ਕਿਸੇ ਲਈ ਮਰਨਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਪੁਲਿਸ ਨਾਲ ਪੰਗਾ , ਬਲੈਕ ਦਾ ਧੰਦਾ , ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਦੰਦਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਕੱਢ ਦੇਣਾ ਕੰਡਾ , ਗੱਡ ਦੇਣਾ ਝੰਡਾ , ਡੁੱਕ ਦੇਣਾ ਡੰਡਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਇਸ਼ਕ ਕਮਾਓਣਾ , ਸਾਧ ਕਹਾਓਣਾ , ਕੰਨ ਪੜਵਾਓਨਾ
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਬੋਲ ਪਗਾਓਣਾ , ਗੱਲ ਪਚਾਓਣਾ , ਯਾਰੀ ਨਿਬਾਓਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਹੱਕ ਦਾ ਖਾਣਾ , ਮੱਨਣਾ ਭਾਣਾ , ਓਲਝਿਆ ਤਾਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਿਆਣਾ , ਬਸੰਤੀ ਬਾਣਾ , ਅਮਰ ਹੋ ਜਾਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ....
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਦੁੱਖ ਦਾ ਜਰਨਾ , ਸੱਚ ਤੇ ਅੜਨਾਂ , ਕਿਸੇ ਲਈ ਮਰਨਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਪੁਲਿਸ ਨਾਲ ਪੰਗਾ , ਬਲੈਕ ਦਾ ਧੰਦਾ , ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਦੰਦਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਕੱਢ ਦੇਣਾ ਕੰਡਾ , ਗੱਡ ਦੇਣਾ ਝੰਡਾ , ਡੁੱਕ ਦੇਣਾ ਡੰਡਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਇਸ਼ਕ ਕਮਾਓਣਾ , ਸਾਧ ਕਹਾਓਣਾ , ਕੰਨ ਪੜਵਾਓਨਾ
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਬੋਲ ਪਗਾਓਣਾ , ਗੱਲ ਪਚਾਓਣਾ , ਯਾਰੀ ਨਿਬਾਓਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਹੱਕ ਦਾ ਖਾਣਾ , ਮੱਨਣਾ ਭਾਣਾ , ਓਲਝਿਆ ਤਾਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਿਆਣਾ , ਬਸੰਤੀ ਬਾਣਾ , ਅਮਰ ਹੋ ਜਾਣਾ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ,
ਜਣੇ ਖਣੇ ਦੇ ਵਸ ਦਾ ਨਈ....
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਲੌਰੀ ਨੈਣ ਰਹੇ ਟੋਲਦੀ,
ਹਿਰਿਆਂ ਜਿਹੇ ਦਿਲ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੇਲਦੀ,
ਹੁਣ ਇਹਦੇ ਗਲ ਫਾਹੀ ਪਾ ਦੇਣੀਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ..
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ...
ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਪੈਰਾਂ ਨਾ ਪਤਾਸੇ ਭੋਰਦੀ,
ਸੁਣਦੀ ਛਣਕ ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੇ ਬੋਰ ਦੀ
ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾ ਸੂਲੀ ਤੇ ਖੜਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਘੋੜੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੌਕੀ,ਨਾਲੇ ਲੰਡੀ ਜੀਪ ਦੀ,
ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਬਾਜੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਸੀਪ ਦੀ,
ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਅੱਗ ਹੱਡੀ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਲੱਕਿਆਂ ਕਬੂਤਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਨੱਚਦੀ
ਕਰੇ ਕੀ,ਨਾ ਗੱਲ ਉਹਦੇ ਰਹੀ ਵੱਸ ਦੀ
ਫੜ ਕਿਸੇ ਪਿੰਜਰੇ 'ਚ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਲੌਰੀ ਨੈਣ ਰਹੇ ਟੋਲਦੀ,
ਹਿਰਿਆਂ ਜਿਹੇ ਦਿਲ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੇਲਦੀ,
ਹੁਣ ਇਹਦੇ ਗਲ ਫਾਹੀ ਪਾ ਦੇਣੀਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ..
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ...
ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਪੈਰਾਂ ਨਾ ਪਤਾਸੇ ਭੋਰਦੀ,
ਸੁਣਦੀ ਛਣਕ ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੇ ਬੋਰ ਦੀ
ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾ ਸੂਲੀ ਤੇ ਖੜਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਘੋੜੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੌਕੀ,ਨਾਲੇ ਲੰਡੀ ਜੀਪ ਦੀ,
ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਬਾਜੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਸੀਪ ਦੀ,
ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਅੱਗ ਹੱਡੀ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਲੱਕਿਆਂ ਕਬੂਤਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਨੱਚਦੀ
ਕਰੇ ਕੀ,ਨਾ ਗੱਲ ਉਹਦੇ ਰਹੀ ਵੱਸ ਦੀ
ਫੜ ਕਿਸੇ ਪਿੰਜਰੇ 'ਚ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਚੰਦਰੀ ਜਵਾਨੀ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਸਾਂਭੀ ਨਹੀ ਜਾਂਦੀ ਚੁੱਲੇ ਪਾ ਦੇਣੀ ਏ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆਂ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੁੱਲੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ
ਖਿੰਡ ਗਈਆਂ ਹੱਥ ਵਿਚੋ ਖੈਡਾਂ ਸਭੇ ਮੇਰੀਆਂ
ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ ਨਾਲ ਸੀ ਸਰਦਾਰੀਆਂ
ਉਹਦੇ ਬਿਨਾਂ ਬਾਜੀਆਂ ਮੈ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰੀਆਂ
ਜਿਥੇ ਕਦੇ ਬੈਠ ਅਸੀ ਸਾਂਝਾ ਚੁੱਲਾ ਸੇਕਿਆ
ਬਾਪੂ ਦਾ ਸੀ ਰਾਜ ਕਦੇ ਰੋ ਨਾਂ ਦੇਖਿਆ
ਹੁਣ ਉਹਦੇ ਬਿਨਾ ਅੱਖਾ ਨਮ ਰਹਿਣ ਮੇਰੀਆ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਖੇਤਾਂ ਵੱਲ ਭੱਜੇ ਜਾਂਦੇ, ਮਾਰਦੇ ਦੁੜੰਗੇ ਸੀ
ਤੀਆਂ ਵਾਗੂੰ ਦਿਨ ਲੰਘੇ,ਚੰਗੇ ਸੀ ਜਾਂ ਮੰਦੇ ਸੀ
ਜਿਨਾ ਉੱਤੇ ਚੜ-ਚੜ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਸਤਾਉਂਦੇ ਸੀ
ਸੁੰਨੀਆ ਨੇ ਸਭ ਉਹ ਕਿੱਕਰਾਂ ਤੇ ਬੇਰੀਆਂ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਾਪੂ ਇਹ ਘਰ ਸੱਚੀਂ ਘਰ ਸੀ
ਅੰਮੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲੋ ਮਿੱਠਾ ਤੇਰਾ ਡਰ ਸੀ
ਜਿਹੜੇ ਵਿਹੜੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੁੱਕ-ਚੁੱਕ ਫਿਰਦਾ ਸੀ
ਟੋਟੇ ਹੋਇਆ ਵਿਹੜਾ ਹੁਣ ਪੈ ਗਈਆਂ ਢੇਰੀਆ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੁੱਲੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ
ਖਿੰਡ ਗਈਆਂ ਹੱਥ ਵਿਚੋ ਖੈਡਾਂ ਸਭੇ ਮੇਰੀਆਂ
ਬਾਪੂ ਦੇ ਸਿਰ ਨਾਲ ਸੀ ਸਰਦਾਰੀਆਂ
ਉਹਦੇ ਬਿਨਾਂ ਬਾਜੀਆਂ ਮੈ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰੀਆਂ
ਜਿਥੇ ਕਦੇ ਬੈਠ ਅਸੀ ਸਾਂਝਾ ਚੁੱਲਾ ਸੇਕਿਆ
ਬਾਪੂ ਦਾ ਸੀ ਰਾਜ ਕਦੇ ਰੋ ਨਾਂ ਦੇਖਿਆ
ਹੁਣ ਉਹਦੇ ਬਿਨਾ ਅੱਖਾ ਨਮ ਰਹਿਣ ਮੇਰੀਆ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਖੇਤਾਂ ਵੱਲ ਭੱਜੇ ਜਾਂਦੇ, ਮਾਰਦੇ ਦੁੜੰਗੇ ਸੀ
ਤੀਆਂ ਵਾਗੂੰ ਦਿਨ ਲੰਘੇ,ਚੰਗੇ ਸੀ ਜਾਂ ਮੰਦੇ ਸੀ
ਜਿਨਾ ਉੱਤੇ ਚੜ-ਚੜ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਸਤਾਉਂਦੇ ਸੀ
ਸੁੰਨੀਆ ਨੇ ਸਭ ਉਹ ਕਿੱਕਰਾਂ ਤੇ ਬੇਰੀਆਂ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਾਪੂ ਇਹ ਘਰ ਸੱਚੀਂ ਘਰ ਸੀ
ਅੰਮੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲੋ ਮਿੱਠਾ ਤੇਰਾ ਡਰ ਸੀ
ਜਿਹੜੇ ਵਿਹੜੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੁੱਕ-ਚੁੱਕ ਫਿਰਦਾ ਸੀ
ਟੋਟੇ ਹੋਇਆ ਵਿਹੜਾ ਹੁਣ ਪੈ ਗਈਆਂ ਢੇਰੀਆ
ਕਿਥੇ ਗਈਆ ਗਿੱਲਾ ਤੇਰੀਆ ਅੰਨੀਆ ਦਲੇਰੀਆਂ
ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਗਿਆ ਬਾਪੂ ਝੱਲੀਆ ਹਨੇਰੀਆ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਟੋ
ਵਾਲ ਕਟਾ ਕੇ ਬਣ ਗਈ ਝਾਟੋ
ਜੀਨ ਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ ਟੌਪ
ਕਹਿੰਦੀ I am very HOT
ਖੜੇ ਪੰਜਾਬੀ ਰਹਿ ਗਏ ਤੱਕਦੇ
ਲੰਘ ਗਈ ਗੋਰੀ ਕੋਲ ਦੀ ਹੱਸਕੇ
ਹੁਣ english ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਮਾਰਦੀ
ਸਾਡੇ ਉਤੇ ਰੋਹਬ ਝਾੜਦੀ
ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਉਦੀ ਕੀਟੋ-ਪਾਟੋ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਟੋ
ਕਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾ ਆਉਂਦੀ
12 ਘੰਟੇ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਲਾਉਂਦੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਪੀ ਕੇ ਲਿਟਿਆ ਰਹਿੰਦਾ
ਕਦੇ ਨਾ ਕੋਲੇ ਉਠਦਾ ਬਹਿੰਦਾ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਚੱਲੀ,ਤੂੰ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰ
ਹੱਥ ਵਿਚ married ਵਾਲਾ ਮਾਟੋ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਟੋ
ਵਾਲ ਕਟਾ ਕੇ ਬਣ ਗਈ ਝਾਟੋ
ਜੀਨ ਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ ਟੌਪ
ਕਹਿੰਦੀ I am very HOT
ਖੜੇ ਪੰਜਾਬੀ ਰਹਿ ਗਏ ਤੱਕਦੇ
ਲੰਘ ਗਈ ਗੋਰੀ ਕੋਲ ਦੀ ਹੱਸਕੇ
ਹੁਣ english ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਮਾਰਦੀ
ਸਾਡੇ ਉਤੇ ਰੋਹਬ ਝਾੜਦੀ
ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਉਦੀ ਕੀਟੋ-ਪਾਟੋ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਟੋ
ਕਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾ ਆਉਂਦੀ
12 ਘੰਟੇ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਲਾਉਂਦੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਪੀ ਕੇ ਲਿਟਿਆ ਰਹਿੰਦਾ
ਕਦੇ ਨਾ ਕੋਲੇ ਉਠਦਾ ਬਹਿੰਦਾ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਚੱਲੀ,ਤੂੰ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰ
ਹੱਥ ਵਿਚ married ਵਾਲਾ ਮਾਟੋ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਟੋ
ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਜੁਲਫਾਂ ਦੀ ਝੱਲ ਮਾਰਦੀ ਏ,
ਦੱਸ ਗਰੀਬਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਤੋਂ ਕਹਿਰ ਗੁਜਾਰਦੀ ਏ,
ਥੱਕ ਗਏ ਰੋ - ਰੋ ਚੰਦਰੀਏ ਹੋਰ ਰਵਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ.....
ਆਪ ਤੂੰ ਚਹੁੰਦੀ ਨਹੀਂ ਕਾਤੋਂ ਸਾਡੇ ਚੇਤੇ ਆਵੇਂ,
ਟੁੱਟੇ ਲੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਲਾਵੇਂ,
ਔਖਾ ਪਲ ਪਲ ਕੱਟਣਾ ਯਾਦ ਤੂੰ ਆਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ......
ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਚਾਅ ਸੀ ਮਿੱਟੀ ਦੱਬਤੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਪਿੰਡ ਤੇਰੇ ਦੇ ਰਾਹ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਛੱਡ ਤੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਯਾਦ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਾਲੀ ਹੋਰ ਦਵਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ......
ਦੱਸ ਗਰੀਬਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਤੋਂ ਕਹਿਰ ਗੁਜਾਰਦੀ ਏ,
ਥੱਕ ਗਏ ਰੋ - ਰੋ ਚੰਦਰੀਏ ਹੋਰ ਰਵਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ.....
ਆਪ ਤੂੰ ਚਹੁੰਦੀ ਨਹੀਂ ਕਾਤੋਂ ਸਾਡੇ ਚੇਤੇ ਆਵੇਂ,
ਟੁੱਟੇ ਲੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਲਾਵੇਂ,
ਔਖਾ ਪਲ ਪਲ ਕੱਟਣਾ ਯਾਦ ਤੂੰ ਆਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ......
ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਚਾਅ ਸੀ ਮਿੱਟੀ ਦੱਬਤੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਪਿੰਡ ਤੇਰੇ ਦੇ ਰਾਹ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਛੱਡ ਤੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਯਾਦ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਾਲੀ ਹੋਰ ਦਵਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ,
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿਨੇ ਇੰਝ ਸਤਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦੇ ਨੀਂ......
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰ ਸਿਰ ‘ਤੇ, ਮੇਰਾ ਢੱਲ ਚਲਿਆ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਥਲ ਤਪਦਾ, ਕੱਲੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਮੇਰੀ
ਦੁਖਾਂ ਵਾਲੀ ਗਹਿਰ ਚੜੀ, ਵਗੇ ਗਮਾਂ ਵਾਲੀ ਤੇਜ਼ ਹਨੇਰੀ
ਮੈਂ ਵੀ ਕੇਹਾ ਰੁੱਖ ਚੰਦਰਾ, ਜਿਹਨੂੰ ਖਾ ਗਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਸੁਣ ਲਏ, ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਾਣੇਆ
ਲੱਖਾਂ ਮੇਰੇ ਸੀਸ ਚੁੰਮ ਗਏ ਪਰ ਮੁੱਖੜਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਛਾਣਿਆ
ਅੱਜ ਇਸ ਮੁਖੜੇ ਤੋਂ ਪਿਆ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਆਪ ਲੁਕਾਵਾਂ
ਹਿਜਰਾਂ ‘ਚ ਸੜਦੇ ਨੇ , ਸੁੱਖੇ ਰੋਟ ਤੇ ਸੁੱਖੀਆਂ ਚੂਰੀਆਂ
ਉਮਰਾਂ ਤਾਂ ਮੁੱਕ ਚੱਲੀਆਂ, ਪਰ ਮੁੱਕੀਆਂ ਨਾ ਤੇਰੀਆਂ ਵੇ ਦੂਰੀਆਂ
ਰੱਜ ਰੱਜ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੰਦਰਿਆ ਕਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਥਲ ਤਪਦਾ, ਕੱਲੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਮੇਰੀ
ਦੁਖਾਂ ਵਾਲੀ ਗਹਿਰ ਚੜੀ, ਵਗੇ ਗਮਾਂ ਵਾਲੀ ਤੇਜ਼ ਹਨੇਰੀ
ਮੈਂ ਵੀ ਕੇਹਾ ਰੁੱਖ ਚੰਦਰਾ, ਜਿਹਨੂੰ ਖਾ ਗਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਸੁਣ ਲਏ, ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਾਣੇਆ
ਲੱਖਾਂ ਮੇਰੇ ਸੀਸ ਚੁੰਮ ਗਏ ਪਰ ਮੁੱਖੜਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਛਾਣਿਆ
ਅੱਜ ਇਸ ਮੁਖੜੇ ਤੋਂ ਪਿਆ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਆਪ ਲੁਕਾਵਾਂ
ਹਿਜਰਾਂ ‘ਚ ਸੜਦੇ ਨੇ , ਸੁੱਖੇ ਰੋਟ ਤੇ ਸੁੱਖੀਆਂ ਚੂਰੀਆਂ
ਉਮਰਾਂ ਤਾਂ ਮੁੱਕ ਚੱਲੀਆਂ, ਪਰ ਮੁੱਕੀਆਂ ਨਾ ਤੇਰੀਆਂ ਵੇ ਦੂਰੀਆਂ
ਰੱਜ ਰੱਜ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੰਦਰਿਆ ਕਾਵਾਂ
ਪੁੱਤ ਜੱਟ ਦਾ ਆਉਦਾ
ਹੋਲੀ-ਹੋਲੀ ਬੁੱਲਟ ਚਲਾਉਂਦਾ
ਗੇੜੀ 17'ਚ ਲਾਉਦਾ
ਵੇਖ ਕੁੜੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ
ਨੀਵੀਆ ਪਾਉਦੀ
Response ਨਾਂ ਆਉਦਾ
ਬੁਲਟ ਮੁੜ ਯੂਨੀ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ
ਫੇਰ ਗੱਡੀ ਹੌਂਡਾ ਆਉਦੀ
ਨੱਢੀ ਭੋਰਾ ਨਾ ਸ਼ਰਮਾਉਦੀ
ਤੇ ਨਾ ਨੀਵੀਆਂ ਪਾਉਦੀ
ਹੱਸਦੀ ਬਾਰੀ ਕੋਲ ਆਉਦੀ
ਤੇ ਅੱਖ ਮਟਕਾਉਂਦੀ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਖੋਲ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਜਦ ਤੱਕਦਾ
ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੱਸਦਾ
ਨੰਬਰ ਫੜਾਉਦੀ ਦੇਰ ਨਾ ਲਾਉਦੀ
ਗੱਡੀ ਵੇਖ ਕੇ ਨੱਢੀ ਜਾਵੇ ਹੱਸਦੀ
ਗੱਲ ਰਹੀ ਨਾ ਬੁਲਟ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ
ਹੋਲੀ-ਹੋਲੀ ਬੁੱਲਟ ਚਲਾਉਂਦਾ
ਗੇੜੀ 17'ਚ ਲਾਉਦਾ
ਵੇਖ ਕੁੜੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ
ਨੀਵੀਆ ਪਾਉਦੀ
Response ਨਾਂ ਆਉਦਾ
ਬੁਲਟ ਮੁੜ ਯੂਨੀ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ
ਫੇਰ ਗੱਡੀ ਹੌਂਡਾ ਆਉਦੀ
ਨੱਢੀ ਭੋਰਾ ਨਾ ਸ਼ਰਮਾਉਦੀ
ਤੇ ਨਾ ਨੀਵੀਆਂ ਪਾਉਦੀ
ਹੱਸਦੀ ਬਾਰੀ ਕੋਲ ਆਉਦੀ
ਤੇ ਅੱਖ ਮਟਕਾਉਂਦੀ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਖੋਲ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਜਦ ਤੱਕਦਾ
ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੱਸਦਾ
ਨੰਬਰ ਫੜਾਉਦੀ ਦੇਰ ਨਾ ਲਾਉਦੀ
ਗੱਡੀ ਵੇਖ ਕੇ ਨੱਢੀ ਜਾਵੇ ਹੱਸਦੀ
ਗੱਲ ਰਹੀ ਨਾ ਬੁਲਟ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ
ਗੱਲ ਸੱਚੀ ਹੈ ਪਰ ਕੋੜੀ ਲੱਗੂ,
ਜਾਂ ਸਮਝ ਲਵੋ ਇਤਫਾਕ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਕਹਿੰਦੇ ਅੰਨੇ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਪੜੀ, ਗੱਲ ਬੋਲੇ ਨੇ ਸੁਣ ਲਈ,
ਜੇ ਸੱਚੀ ਨਹੀ ਤਾਂ ਮਜਾਕ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਇੱਕ ਕਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਅੰਮਿ੍ਤ ਵੇਲੇ ਪੰਜ ਬਾਣੀਆਂ ਹੀ ਪੜ ਸਕਦਾਂ
ਦੂਜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀ ਸਵੇਰੇ ਰਹਿਰਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਜੇ ਕੋਈ ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਸੂਲੀ ਚੜਦਾ ਏ,
ਭਲਕੇ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸੱਜਣਾ ਇਤਿਹਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਮਿਰਜਾ ਕਹਿੰਦੇ ਇਸ਼ਕ ਚ ਮਰਿਆ, ਸੋਹਣੀ ਝਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਈ,
ਸੁਣੀ ਸੁਣਾਈ ਤੇ ਅਣਦੇਖੀ ਇਹ ਗੱਲ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਜੇ ਅਚਨਚੇਤ ਕਹਿਜੇ ਸਿਆਣਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਤੈਨੂੰ,
ਪੱਲੇ ਬੰਨ ਲਈ ਯਾਰਾ ਉਹ ਆਮ ਨਹੀ ਖਾਸ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ
ਜਾਂ ਸਮਝ ਲਵੋ ਇਤਫਾਕ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਕਹਿੰਦੇ ਅੰਨੇ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਪੜੀ, ਗੱਲ ਬੋਲੇ ਨੇ ਸੁਣ ਲਈ,
ਜੇ ਸੱਚੀ ਨਹੀ ਤਾਂ ਮਜਾਕ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਇੱਕ ਕਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਅੰਮਿ੍ਤ ਵੇਲੇ ਪੰਜ ਬਾਣੀਆਂ ਹੀ ਪੜ ਸਕਦਾਂ
ਦੂਜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀ ਸਵੇਰੇ ਰਹਿਰਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਜੇ ਕੋਈ ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਸੂਲੀ ਚੜਦਾ ਏ,
ਭਲਕੇ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸੱਜਣਾ ਇਤਿਹਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਮਿਰਜਾ ਕਹਿੰਦੇ ਇਸ਼ਕ ਚ ਮਰਿਆ, ਸੋਹਣੀ ਝਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਈ,
ਸੁਣੀ ਸੁਣਾਈ ਤੇ ਅਣਦੇਖੀ ਇਹ ਗੱਲ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ,
ਜੇ ਅਚਨਚੇਤ ਕਹਿਜੇ ਸਿਆਣਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਤੈਨੂੰ,
ਪੱਲੇ ਬੰਨ ਲਈ ਯਾਰਾ ਉਹ ਆਮ ਨਹੀ ਖਾਸ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ
ਕੁੱਛੜ ਬਹਿਕੇ ਮੁੰਨੇ ਦਾੜ੍ਹੀ ਤਾਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਲੋਕ
ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲੋਂ ਬੁਰਾ ਮਤਲਬੀ ਯਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਭੁੱਲਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ
ਰਤਾ ਕੁ ਪੀੜ੍ਹ ਦੇਕੇ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੂਲੀ
ਫੁੱਲ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਹੀਂਓ ਖ਼ਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਸੁਣਿਆ ਕਦੇ ਨਾ ਮਿਲਦੀ ਪੱਤਣ
ਦੋ ਬੇੜੀਆਂ ਤੇ ਜੋ ਸਦਾ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਅੱਖ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨੀਂ ਕਦੇ ਮਿਲਾ ਸਕਦਾ
ਆਦਮੀ ਯਾਰੋਂ ਜੋ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਵੇਚਕੇ ਖਾ ਜਾਣਾ ਸੀ ਮਤਲਬੀ ਲੋਕਾਂ
ਜੇ ਰੱਬ ਵੀ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲੋਂ ਬੁਰਾ ਮਤਲਬੀ ਯਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਭੁੱਲਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ
ਰਤਾ ਕੁ ਪੀੜ੍ਹ ਦੇਕੇ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੂਲੀ
ਫੁੱਲ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਹੀਂਓ ਖ਼ਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਸੁਣਿਆ ਕਦੇ ਨਾ ਮਿਲਦੀ ਪੱਤਣ
ਦੋ ਬੇੜੀਆਂ ਤੇ ਜੋ ਸਦਾ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਅੱਖ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨੀਂ ਕਦੇ ਮਿਲਾ ਸਕਦਾ
ਆਦਮੀ ਯਾਰੋਂ ਜੋ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਵੇਚਕੇ ਖਾ ਜਾਣਾ ਸੀ ਮਤਲਬੀ ਲੋਕਾਂ
ਜੇ ਰੱਬ ਵੀ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ
ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਜਿਸਮ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਹਿੱਸੇ 'ਚ ਲੁਕੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ,
ਅੱਖਾਂ ਚੁੱਪ ਹੋਣਗੀਆਂ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਬਹੁਤ ਰੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਕੰਧ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ,
ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਇਸਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹੋਰ ਕੀ ਤੇਰੇ ਕਰੀਬ ਹੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਯਾਰਾ,ਉਡੀਕਾਂ ਨੇ ਕਦੋਂ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ,
ਜਦੋਂ ਤੀਕ ਨਹੀਂ ਪਰਤੇਂਗਾ ਤੇਰੇ ਰਾਹ 'ਚ ਖਲੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਤੇਰਾ ਮਾਸੂਮ ਚਿਹਰਾ,ਤੇਰੇ ਜ਼ਜਬਾਤ,ਤੇਰੇ ਖਾਬ ਤੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦ,
ਇਹਨਾਂ ਚੇਤਿਆਂ ਦੀ ਕਟਾਰ ਨੂੰ ਪਲ ਪਲ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਖੁਭੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਅਜੇ ਤੱਕ ਹੋਣਗੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਤੇਰੇ ਬਦਨ ਤੇ,
ਜੇ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਆਪਣੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਧੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਮਸੀਤ 'ਚ ਬਲਦਾ ਰਹੇਗਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਚਿਰਾਗ,
ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਗੂੰਜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ,ਭਾਂਵੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਂਵਾਗਾ...
ਅੱਖਾਂ ਚੁੱਪ ਹੋਣਗੀਆਂ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਬਹੁਤ ਰੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਕੰਧ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ,
ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਇਸਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹੋਰ ਕੀ ਤੇਰੇ ਕਰੀਬ ਹੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਯਾਰਾ,ਉਡੀਕਾਂ ਨੇ ਕਦੋਂ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ,
ਜਦੋਂ ਤੀਕ ਨਹੀਂ ਪਰਤੇਂਗਾ ਤੇਰੇ ਰਾਹ 'ਚ ਖਲੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਤੇਰਾ ਮਾਸੂਮ ਚਿਹਰਾ,ਤੇਰੇ ਜ਼ਜਬਾਤ,ਤੇਰੇ ਖਾਬ ਤੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦ,
ਇਹਨਾਂ ਚੇਤਿਆਂ ਦੀ ਕਟਾਰ ਨੂੰ ਪਲ ਪਲ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਖੁਭੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਅਜੇ ਤੱਕ ਹੋਣਗੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਤੇਰੇ ਬਦਨ ਤੇ,
ਜੇ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਆਪਣੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਧੋਵਾਂਗਾ ਮੈਂ.
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਮਸੀਤ 'ਚ ਬਲਦਾ ਰਹੇਗਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਚਿਰਾਗ,
ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਗੂੰਜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ,ਭਾਂਵੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਂਵਾਗਾ...
ਰੱਖੜੀ ਭੈਣ ਵੀਰ ਲਈ ਕਰੇ ਦੁਆਵਾਂ,
ਨਾ ਲੱਗਣ ਤੈਨੂੰ ਤੱਤੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ,
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਾਣੇਂ ਲੰਮੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ,
ਦੂਰ ਵੇ ਤੈਥੋਂ ਰਹਿਣ ਬਲਾਵਾਂ।
ਵੀਰ ਕਰੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਅਰਜੋਈ, ਭੈਣ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਕੋਈ ਖੁਸ਼ਬੋਈ,
ਰੱਬਾ ਮਾਪੇ ਸਮਝ ਲੈਣ ਜੇ, ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਭੈਣ ਮਰੇ ਨਾ ਕੋਈ।
ਰੱਖੜੀ ਦਾ ਦਿਨ ਜਦ ਵੀ ਆਉਂਦਾ, ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਪਿਆਰ ਵਧਾਉਂਦਾ,
ਵਿਛੜੇ ਵੀਰ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ, ਇਹ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਂਦਾ
ਨਾ ਲੱਗਣ ਤੈਨੂੰ ਤੱਤੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ,
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਾਣੇਂ ਲੰਮੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ,
ਦੂਰ ਵੇ ਤੈਥੋਂ ਰਹਿਣ ਬਲਾਵਾਂ।
ਵੀਰ ਕਰੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਅਰਜੋਈ, ਭੈਣ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਕੋਈ ਖੁਸ਼ਬੋਈ,
ਰੱਬਾ ਮਾਪੇ ਸਮਝ ਲੈਣ ਜੇ, ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਭੈਣ ਮਰੇ ਨਾ ਕੋਈ।
ਰੱਖੜੀ ਦਾ ਦਿਨ ਜਦ ਵੀ ਆਉਂਦਾ, ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਪਿਆਰ ਵਧਾਉਂਦਾ,
ਵਿਛੜੇ ਵੀਰ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ, ਇਹ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਂਦਾ
ਜੇ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਰੋਟੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ .....
ਉਸ ਨੂੰ ਸੜਕ ਤੇ ਲਿਆ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
ਜੇ ਕੋਈ ਦੋ ਦਿਲ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ....
ਉਹਨਾ ਚ ਦਰਾਰ ਪਾ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਵਿਆਹ ਇਹ ਦੋ lovers ਦਾ.....
ਪਰ foreign ਵਿਚ PR ਲੈਣ ਲਈ ਭੈਣ ਭਰਾ ....
ਦੀ ਕਹਾਣੀ Fit ਕਰਵਾ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
Gill ਬੜਾ ਸ਼ੁਕਰ ਗੁਜਾਰ ਹਾਂ ਉਸ ਰੱਬ ਦਾ.....
ਚਲੋ ਚਾਹੇ ਜਿੱਦਾਂ v ਸਹੀ ਇਹ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ
ਉਸ ਨੂੰ ਸੜਕ ਤੇ ਲਿਆ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
ਜੇ ਕੋਈ ਦੋ ਦਿਲ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾਂ ....
ਉਹਨਾ ਚ ਦਰਾਰ ਪਾ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਵਿਆਹ ਇਹ ਦੋ lovers ਦਾ.....
ਪਰ foreign ਵਿਚ PR ਲੈਣ ਲਈ ਭੈਣ ਭਰਾ ....
ਦੀ ਕਹਾਣੀ Fit ਕਰਵਾ ਕੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ......
Gill ਬੜਾ ਸ਼ੁਕਰ ਗੁਜਾਰ ਹਾਂ ਉਸ ਰੱਬ ਦਾ.....
ਚਲੋ ਚਾਹੇ ਜਿੱਦਾਂ v ਸਹੀ ਇਹ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ
ਅੱਜ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂ ਵਾਲੇ ਜੇ ਜਿਊਂਦੇ ਹੁੰਦੇ,
ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਉਨਾਂ ਦੇ ਹਥਿਆਰ ਹੁੰਦੇ..........
ਬਾਦਲ ਕੈਪਟਨ ਲੱਭਨੇ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਹੁੰਦੇ............
ਅਕਾਲ ਤੱਖਤ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੀ ਚਲਨਾ,
ਸਿੱਖੀ ਸਰੂਪ ਸੀ ਸੱਭ ਦਾ ਹੋਣਾ,
ਪੰਜ ਕਕਾਰ ਸੱਭ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਹੁੰਦੇ...........
ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਸਾਡਾ ਦੇਸ਼ ਸੀ ਹੋਣਾ,
ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੇ ਬੇਠੈ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਹੁੰਦੇ........
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਲੜਾਈਆਂ ਚਾਰ ਲੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਸਿੰਘ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਾਹੋਰੋਂ ਪਾਰ ਹੁੰਦੇ........
ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਉਨਾਂ ਦੇ ਹਥਿਆਰ ਹੁੰਦੇ..........
ਬਾਦਲ ਕੈਪਟਨ ਲੱਭਨੇ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਹੁੰਦੇ............
ਅਕਾਲ ਤੱਖਤ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੀ ਚਲਨਾ,
ਸਿੱਖੀ ਸਰੂਪ ਸੀ ਸੱਭ ਦਾ ਹੋਣਾ,
ਪੰਜ ਕਕਾਰ ਸੱਭ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਹੁੰਦੇ...........
ਖਾਲਿਸਤਾਨ ਸਾਡਾ ਦੇਸ਼ ਸੀ ਹੋਣਾ,
ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੇ ਬੇਠੈ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਹੁੰਦੇ........
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਲੜਾਈਆਂ ਚਾਰ ਲੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਸਿੰਘ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਾਹੋਰੋਂ ਪਾਰ ਹੁੰਦੇ........
ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਅੱਜ, ਜਿਸਮਾਂ ਦਾ ਖੇਲ ਹੈ
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਦੀਵੇ ਵਿੱਚ, ਬਚਿਆ ਨਾ ਤੇਲ ਹੈ,
ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਰੰਗ ਢੰਗ, ਵੇਖ ਦਿਲਾ ਮੋ ਗਿਐਂ
ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਪੱਥਰ ਹੀ ਹੋ ਗਿਐਂ |
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਉੱਤੇ, ਪੈੜਾਂ ਜੇ ਬਹੁਤ ਨੇ
ਆਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਭੈੜਾਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨੇ,
ਝੂਠੇ ਜਿਹੇ ਹਾਸੇ ਪਿੱਛੇ, ਗੱਲ ਦਿਲ ਦੀ ਲੁਕੋ ਗਿਐਂ ''''ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਪੱਥਰ ਹੀ ਹੋ ਗਿਐਂ
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਦੀਵੇ ਵਿੱਚ, ਬਚਿਆ ਨਾ ਤੇਲ ਹੈ,
ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਰੰਗ ਢੰਗ, ਵੇਖ ਦਿਲਾ ਮੋ ਗਿਐਂ
ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਪੱਥਰ ਹੀ ਹੋ ਗਿਐਂ |
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਉੱਤੇ, ਪੈੜਾਂ ਜੇ ਬਹੁਤ ਨੇ
ਆਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਭੈੜਾਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨੇ,
ਝੂਠੇ ਜਿਹੇ ਹਾਸੇ ਪਿੱਛੇ, ਗੱਲ ਦਿਲ ਦੀ ਲੁਕੋ ਗਿਐਂ ''''ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ, ਪੱਥਰ ਹੀ ਹੋ ਗਿਐਂ
ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਇਕੱਠਿਆਂ ਨੇ, ਮੌਜਾਂ ਯਾਰਾਂ ਮਾਣੀਆ
ਭੁੱਲੀਆਂ ਨਈਂ ਜਾਂਦੀਆਂ, ਮੈਥੋਂ ਉਹ ਕਹਾਣੀਆਂ,
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਇਕੱਠੀ, ਤਸਵੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ, ਜਗੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ |
ਯਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਰੀਆਂ ਚ, ਬੜਾ ਨੇਹ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਯਾਰੋ, ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਖੋਹ ਹੁੰਦਾ,
ਖੌਰੇ ਕਾਹਤੋਂ ਚੰਗੀ ਭਲੀ, ਤਕਦੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ, ਜਗੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ |
ਭੁੱਲੀਆਂ ਨਈਂ ਜਾਂਦੀਆਂ, ਮੈਥੋਂ ਉਹ ਕਹਾਣੀਆਂ,
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਇਕੱਠੀ, ਤਸਵੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ, ਜਗੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ |
ਯਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਰੀਆਂ ਚ, ਬੜਾ ਨੇਹ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਯਾਰੋ, ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਖੋਹ ਹੁੰਦਾ,
ਖੌਰੇ ਕਾਹਤੋਂ ਚੰਗੀ ਭਲੀ, ਤਕਦੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਆਪਣੀ, ਜਗੀਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ |
ਤੰਗ ਦਿਲੀ ਨੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਦੂਰ ਕੀਤਾ,
ਜੇ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਨਹੀ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਮਾਲਾ ਫੇਰਨਾਂ, ਤਸਬੀਹ ਦਾ ਬਿਰਧ ਕਰਨਾ,
ਜੇ ਕੋਈ ਨਫ਼ਾ ਨਹੀ ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਜਦੋ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਓਹਦੀ ਬੰਦਗੀ ਦਾ,
ਰਹਿੰਦਾ ਨਹੀ ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਓਹ ਖੁਦਾ ਮੇਰਾ, ਮੈਂ ਖੁਦਾਈ ਓਹਦੀ,
ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਬਿਨ ਹੋਰ ਖਿਆਲ ਵੀ ਨਹੀਂ,
"ਬਰਾੜ " ਪੀਵੇ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲੇ ਕਰੇ ਸਜਦਾ,
ਰਾਜ਼ੀ ਰੱਬ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ.........
ਜੇ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਨਹੀ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਮਾਲਾ ਫੇਰਨਾਂ, ਤਸਬੀਹ ਦਾ ਬਿਰਧ ਕਰਨਾ,
ਜੇ ਕੋਈ ਨਫ਼ਾ ਨਹੀ ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਜਦੋ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਓਹਦੀ ਬੰਦਗੀ ਦਾ,
ਰਹਿੰਦਾ ਨਹੀ ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਓਹ ਖੁਦਾ ਮੇਰਾ, ਮੈਂ ਖੁਦਾਈ ਓਹਦੀ,
ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਬਿਨ ਹੋਰ ਖਿਆਲ ਵੀ ਨਹੀਂ,
"ਬਰਾੜ " ਪੀਵੇ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲੇ ਕਰੇ ਸਜਦਾ,
ਰਾਜ਼ੀ ਰੱਬ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ.........
ਹਵਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਹੱਥਾਂ 'ਚ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਫੜਨਾ |
ਅਣ-ਲਿਖੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਪੜਨਾ |
ਜਿਹਦੀਆਂ ਸੀ ਕੰਧਾ ਪਰ ਛੱਤ ਕੋਈ ਨਾ |
ਓਸ ਕੋਠੇ ਉਤੇ ਸੀ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾਂ ਚੜਨਾ|
...
ਮੇਰੇ ਹੱਕ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਦਾ ਲੜਦੇ ਰਹੇ |
ਮੈਂ ਹੱਕਾਂ ਪਿੱਛੇ ਜੱਗ ਨਾ ਸੀ ਚਹੁੰਦਾਂ ਲੜਨਾ |
ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਹਰ ਖਾਬ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ |
ਸੁੱਕੇ ਹੋਏ ਪਤਿਆਂ ਦੇ ਵਾਗੂੰ ਝੜਨਾ |
ਮੇਰਾ ਹੀ ਸੁਭਾਅ ਜੱਗ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਨਾ |
ਛੱਡ "ਬਰਾੜਾ " ਕਿਸੇ ਤੇ ਕੀ ਦੋਸ਼ ਮੜਨਾ ?
ਅਣ-ਲਿਖੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਪੜਨਾ |
ਜਿਹਦੀਆਂ ਸੀ ਕੰਧਾ ਪਰ ਛੱਤ ਕੋਈ ਨਾ |
ਓਸ ਕੋਠੇ ਉਤੇ ਸੀ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾਂ ਚੜਨਾ|
...
ਮੇਰੇ ਹੱਕ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਦਾ ਲੜਦੇ ਰਹੇ |
ਮੈਂ ਹੱਕਾਂ ਪਿੱਛੇ ਜੱਗ ਨਾ ਸੀ ਚਹੁੰਦਾਂ ਲੜਨਾ |
ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਹਰ ਖਾਬ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ |
ਸੁੱਕੇ ਹੋਏ ਪਤਿਆਂ ਦੇ ਵਾਗੂੰ ਝੜਨਾ |
ਮੇਰਾ ਹੀ ਸੁਭਾਅ ਜੱਗ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਨਾ |
ਛੱਡ "ਬਰਾੜਾ " ਕਿਸੇ ਤੇ ਕੀ ਦੋਸ਼ ਮੜਨਾ ?
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਰੱਖ ਕੇ ਭੁੱਲ ਗਏ ਕਿਤੇ ਮੀਰੀ-ਪੀਰੀ ਦੀਆਂ ਤੇਗਾਂ
ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕ ਹੁੰਦਾ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿਉਂ ਵਾਲਾ ਖੰਡਾ ....
ਅਸੀਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਾਂ ਜਦ ਖਿਦਰਾਣੇ ਦੀ ਢਾਬ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ
ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਖੇਤ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦੇ ਚੱਪੜਚਿੜੀ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ,
ਸਾਡੇ ਕੱਦ ਐਨੇ ਛੋਟੇ ਹੋ ਗਏ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦੇ
ਸਰਹੰਦ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ 'ਚ ਖੜੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਸੱਤ ਤੇ ਨੌਂ ਸਾਲ ਦੇ ਦੋ ਬਾਲ..
ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕ ਹੁੰਦਾ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿਉਂ ਵਾਲਾ ਖੰਡਾ ....
ਅਸੀਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਾਂ ਜਦ ਖਿਦਰਾਣੇ ਦੀ ਢਾਬ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ
ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਖੇਤ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦੇ ਚੱਪੜਚਿੜੀ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ,
ਸਾਡੇ ਕੱਦ ਐਨੇ ਛੋਟੇ ਹੋ ਗਏ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦੇ
ਸਰਹੰਦ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ 'ਚ ਖੜੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਸੱਤ ਤੇ ਨੌਂ ਸਾਲ ਦੇ ਦੋ ਬਾਲ..
ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਵਾਲ ਕਟਾਏ ਨੇ, ਨਾਲੇ ਕੰਨੀ ਮੁੰਦਰਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ
ਇੱਕ ਤੈਥੋਂ ਹਾਂ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਨੇ ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ
ਤੂੰ ਮਾਣ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਯਾਰਾਂ ਦਾ, ਸਰਤਾਂ ਵੀ ਕਈ ਹਾਰ ਗਏ
ਜਦ ਮੰਮੀ ਤੇਰੀ ਕੱਲ ਗਲ ਪੈਗੀ, ਫਿਰ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਗਏ !
ਆਂਟੀ ਆਂਟੀ ਫਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਦੇ ਸੀ ਸੁੱਕਗੇ ਬੁੱਲ ਮੁਟਿਆਰੇ ਨੀ
ਪੈਦੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ਲੁਕਗੀ ਉਹਲੇ ਤੂੰ ਗੁਹਾਰੇ ਨੀ
ਬੱਸ ਹਾਲ ਹੀ ਤੇਰਾ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ, ਕੀ ਐਡੀ ਡਾਂਗ ਸੀ ਮਾਰ ਗਏ
ਜਦ ਮੰਮੀ ਤੇਰੀ ਕੱਲ ਗਲ ਪੈਗੀ, ਫਿਰ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਗ
ਇੱਕ ਤੈਥੋਂ ਹਾਂ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਨੇ ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ
ਤੂੰ ਮਾਣ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਯਾਰਾਂ ਦਾ, ਸਰਤਾਂ ਵੀ ਕਈ ਹਾਰ ਗਏ
ਜਦ ਮੰਮੀ ਤੇਰੀ ਕੱਲ ਗਲ ਪੈਗੀ, ਫਿਰ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਗਏ !
ਆਂਟੀ ਆਂਟੀ ਫਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਦੇ ਸੀ ਸੁੱਕਗੇ ਬੁੱਲ ਮੁਟਿਆਰੇ ਨੀ
ਪੈਦੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ਲੁਕਗੀ ਉਹਲੇ ਤੂੰ ਗੁਹਾਰੇ ਨੀ
ਬੱਸ ਹਾਲ ਹੀ ਤੇਰਾ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ, ਕੀ ਐਡੀ ਡਾਂਗ ਸੀ ਮਾਰ ਗਏ
ਜਦ ਮੰਮੀ ਤੇਰੀ ਕੱਲ ਗਲ ਪੈਗੀ, ਫਿਰ ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਗ
Subscribe to:
Posts (Atom)