tag:blogger.com,1999:blog-4006068975966398562024-03-13T17:44:15.536+05:30ਪੰਜਾਬੀ ਰਚਨਾਵਾਂclick to use <a href="#tips">ਪੰਜਾਬੀ ਕੀਬੋਰਡ </a>
<a href="http://www.gurbanifm.com">
ਗੁਰਬਾਣੀ LIVE </a>
<a href="http://punjabibook.blogspot.in/p/radio-247.html">
ਪੰਜਾਬੀ ਰੇਡੀਓ(Music Live) </a>
<a href="http://punjabibook.blogspot.in/p/blog-page_18.html">
ਅੱਜ ਦਾ ਅਖਬਾਰ </a>
<a href="http://punjabibook.blogspot.in/p/music-download.html">
ਪੰਜਾਬੀ Music Download</a>
<a href="http://punjabibook.blogspot.in/p/government-jobs-in-punjab.html">
ਸਰਕਾਰੀ ਨੋਕਰੀਆਂ </a>PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comBlogger1037125tag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-33097023939238986822012-03-19T22:24:00.002+05:302012-03-19T22:26:20.714+05:30ਜਦ ਦਾਜ ਦੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਮੰਗ ਕਰਦਾ<br /><br />ਵਿਆਹ ਮਗਰੋਂ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਦਾ<br /><br />ਜਦ ਲਾਲਚ ਦਾ ਉੱਗੇ ਬੀਜ<br /><br />ਤਾਂ ਧੀਆਂ ਮਰਦੀਆਂ ਨੇ, ਜਦ ਮਾੜੇ ਹੋਣ<br /><br />ਨਸੀਬ,ਤਾਂ ਧੀਆਂ ਮਰਦੀਆਂ ਨੇBikram Gillhttp://www.blogger.com/profile/06331240362520124404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-74879110237431862612012-03-19T22:24:00.001+05:302012-03-19T22:24:46.424+05:30ਕਿਉ ਸੱਜਣਾ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ<br />ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦੈ ''<br />ਦੱਸ ਕੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ''<br />ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖੀ ਜਾਵਾਂ'<br />ਹਾਏ ਦਿਲ ਨਹੀ ਭਰਦਾ ਮੇਰਾ,<br />ਰਹਿ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਧੜਕਣ ਬਣ ਕੇ<br />ਨੀਂ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਨਾਂ ਮੰਗਦੀBikram Gillhttp://www.blogger.com/profile/06331240362520124404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-33994493034309632842012-03-19T22:23:00.001+05:302012-03-19T22:23:38.747+05:30ਤੇਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ<br />ਰੂਹਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਹੋਵੇ''<br />ਵੱਖ ਵੱਖ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਰਹੀਏ<br />ਉਮਰਾ ਤੱਕ ਏਦਾ ਈ ਰਹੀਏ''<br />ਰਹਿੰਦੇ ਅੰਗ ਸੰਗ ਹਮੇਸ਼ਾ<br />ਜਿਦਾ ਫੁੱਲ ਤੇ ਖੁਸ਼ਬੋ ਵੇ''<br />ਤੇਰਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ<br />ਰੂਹਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਹੋਵੇ''Bikram Gillhttp://www.blogger.com/profile/06331240362520124404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-67237447141712227422012-03-19T22:21:00.000+05:302012-03-19T22:22:04.471+05:30ਅੱਖੀਆਂ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਡੁਲਦੇ ਨੇ...<br /><br />ਪਰ ਹੁਣ ਮੈ ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਰੋਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ..<br /><br />ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਆਉਦੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆ ਵਾਲੀ...<br /><br />ਪਰ ਮੈ ਹੁਣ ਸੌਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ.....<br /><br />ਇਕੱਲਾਪਨ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ.....<br /><br />ਦੁਨਿਆਂ ਚ' ਤੇਰੇ ਤੋ ਬਗੈਰ.....<br /><br />ਪਰ ਹੁਣ ਮੈ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ...Bikram Gillhttp://www.blogger.com/profile/06331240362520124404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-47287487137365111332012-03-19T22:19:00.000+05:302012-03-19T22:20:21.467+05:30ਇੱਥੇ ਵਿਕਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜ਼ਮੀਰ..<br />ਕਿੱਥੋਂ ਬਚਣੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਉਹ ਵੀ ਹੋਈਆਂ ਲੀਰੋ-ਲੀਰ..<br />ਇੱਥੇ ਲੈਂਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਸਾਰ ਸਭ ਭੁੱਲ ਗਏ ਪਿਆਰ..<br />ਵਾਂਗ ਕਪੜੇ ਬਦਲਦੇ ਇੱਥੇ ਸਭ ਦਿਲਦਾਰ..<br />ਇੱਕ ਰਾਤ ਦਾ ਹੈ ਰਾਂਝਾ ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੀ ਹੈ ਹੀਰ..<br />ਇੱਥੇ ਵਿਕਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜ਼ਮੀਰ..<br />ਕਿੱਥੋਂ ਬਚਣੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਉਹ ਵੀ ਹੋਈਆਂ ਲੀਰੋ-ਲੀਰ..<br />ਕਿੱਥੋਂ ਬਚਣੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਉਹ ਵੀ ਹੋਈਆਂ ਲੀਰੋ-ਲੀਰ..Bikram Gillhttp://www.blogger.com/profile/06331240362520124404noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-60826605582935800652012-02-26T21:34:00.003+05:302012-02-26T21:34:35.996+05:30ਬਹਾਨੇ ਬਣਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ<br />
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸੁਪਨੇ ਚ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ<br />
ਇੰਨੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਓਹ ਸਾਹ ਵੀ ਨਹੀ ਲੈਂਦੇ<br />
ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਓਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-46936529384296444152012-02-26T21:34:00.001+05:302012-02-26T21:34:14.613+05:30ਰੱਬਾ ਉਹਦੀ ਤਕਦੀਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਤਕਦੀਰ ਮਿਲਾ ਦੇ<br />
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਉਹਦੀ ਲਕੀਰ ਬਣਾ ਦੇ-<br />
ਮੈਂ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਨਾ ਰਹਾ ਉਹਦੇ ਕੋਲ<br />
ਬੱਸ ਉਹਦੇ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾ ਦੇPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-7377386131523623492012-02-26T15:38:00.001+05:302012-02-26T15:38:12.595+05:30ਜਦ ਕੋਈ ਇੰਨਾ ਖਾਸ ਬਣ ਜਾਵੇ,<br />
ਉਹਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਹੀ ਇੱਕ ਇਹਸਾਸ ਬਣ ਜਾਵੇ,<br />
ਤਾ ਮੰਗ ਲਿੳ ਉਹਨੁੰ ਰੱਬ ਤੋ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਈ,<br />
ਇਸ ਤੋ ਪਹਿਲਾ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਉਹਦੇ ਸਾਹਾ ਦਾ ਹਕਦਾਰ ਬਣ ਜਾਵੇPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-33393683580978860712012-02-26T15:35:00.001+05:302012-02-26T15:35:49.545+05:30ਗੱਲ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਰੁਸਦੈਂ ਤੂੰ ਰਹਿੰਨੈ ਮੇਰੇ ਚੰਨਾ<br />
ਸਭ ਭੁੱਲ ਕੇ ਮੈਂ ਰੀਝਾਂ ਬੱਸ ਤੇਰੀਆਂ ਹੀ ਮੰਨਾਂ<br />
ਜਾਂਵਾ ਹਰ ਵਾਰੀ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰ ਸੋਹਣਿਆਂ <br />
ਵੇ ਇੰਝ ਕਰੀ ਦਾ ਨੀ ਪਾਕੇ, ਇੰਝ ਕਰੀ ਦਾ ਨੀ <br />
ਪਾ ਕੇ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਸੋਹਣਿਆਂ ਵੇ ਇੰਝ ਕਰੀ ਦਾ ਨੀ ਪਾਕੇPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-46270469393946953032012-02-23T21:50:00.005+05:302012-02-23T21:50:53.235+05:30ਦਿਲ ਬਥੇਰਾ ਕਹੇ ਕਿ ਸਮਾਂ ਹੈ ਬੁਰਾ<br />
ਜਿਹੜੇ ਲੱਗਦੇ ਭਲੇ ਉਹੀ ਘੋਪਣ ਛੁਰਾ,<br />
<br />
ਵਗਦੀ ਲੂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਿਰਫ ਤਨ ਸਾੜਦੀ<br />
ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੇਕਾ ਲਗੇ ਜਦ ਵੀ ਚਲਦਾ ਪੁਰਾ,<br />
<br />
ਸੱਸੀ ਬਣਕੇ ਨਾ ਐਵੇਂ ਥਲਾਂ \'ਚ ਸੜੀਂ<br />
ਪੁਨੂੰ ਜੋ ਲੈ ਗਏ ਉਹ ਮਿਟਾ ਗਏ ਖੁਰਾ,<br />
<br />
ਜਿਹੜੇ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰਾ ਪਸੰਦ ਆ ਗਿਆ<br />
ਆਦਮੀ ਦੀ ਤਰਾਂ ਗਾਉਂਦਾ ਉਹ ਬੇਸੁਰਾ,<br />
<br />
ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਹੋਏ ਰੁੱਖ ਵਾਂਗਰਾਂ<br />
ਉਹ ਸ਼ਖਸ਼ ਤੁਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੁਰਾPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-33982990554281102032012-02-23T21:50:00.003+05:302012-02-23T21:50:35.658+05:30ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ<br />
ਪੀੜਾਂ ਦੀ ਸੌਗਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਦੋ ਘੜੀਆਂ ਹਸਾ ਕੇ ਲੁੱਟ ਲੈ ਗਿਆ ਹਾਸੇ<br />
ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਦੇ ਉਡੀਕਾਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸਨੂੰ<br />
ਆਸਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਜਿਸ ਪਾਈ ਬਾਤ ਦਾ ਹੁੰਗਾਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ<br />
ਐਸੀ ਇੱਕ ਬਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਸਦਾ ਉਹਦੀ ਯਾਦ ‘ਚ ਰਹਿਣ ਜੋ ਵਿਲਕਦੇ<br />
ਸਿਸਕਦੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ<br />
ਰੋਜ਼ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ‘ਚੋਂ ਜੋ ਆਰ-ਪਾਰ ਲੰਘਦੀ ਏ<br />
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਬਾਰਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਯਾਦਾਂ ‘ਚ ਤੇ ਰਾਤ ਲੰਘੇ ਖਾਬਾਂ ‘ਚ<br />
ਐਸੇ ਖਿਆਲਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਆਰ ਦੇ ਰਹੇ ਨਾ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਪਾਰ ਦੇ ਰਹੇ<br />
ਸਾਨੂੰ ਐਸੀ ਮਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈ <br />
ਭੁੱਲਣਾ ਜੇ ਚਾਹਵਾਂ ਤਾਂ ਭੁੱਲੇ ਨਾ ‘ਬਦੇਸ਼ਾ’ ਮੈਨੂੰ<br />
ਐਸੀ ਸੋਹਣੀ ਝਾਤ ਦੇ ਗਿਆ ਕੋਈPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-11908768795079936492012-02-23T21:50:00.001+05:302012-02-23T21:50:22.163+05:30ਮਸਤੀ ਦਾ ਸਾਜ ਅੰਦਰੇ ਹੀ ਵਜਾ ਲਿਆ ਕਰ।<br />
ਦਰਦ ਦਾ ਗ਼ੀਤ ਵੀ ਕਦੇ ਗੁਣਗੁਣਾ ਲਿਆ ਕਰ। <br />
ਪਾਣੀ ‘ਚੋਂ ਅਤਰ ਦੀ ਸੁਗੰਧੀ ਹੈ ਉਂਡਦੀ ਪਈ, <br />
ਆਂਸੂਆਂ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ‘ਚ ਵੀ ਨਹਾ ਲਿਆ ਕਰ। <br />
ਆਦਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਮੌਤ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ, <br />
ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੌਤ ‘ਤੇ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾ ਲਿਆ ਕਰ। <br />
ਖੋਹ ਲਿਆ, ਭਰ ਲਿਆ ਸਦਾ ਘਰ ਅਪਣਾ, <br />
ਅੱਧੀ ‘ਚੋਂ ਅੱਧੀ ਵੰਡ ਕੇ ਵੀ ਖਾ ਲਿਆ ਕਰ। <br />
ਹਨੇਰੇ ‘ਚ ਭਟਕਦਾ ਟੱਕਰਾਂ ਪਿਆ ਤੂੰ ਮਾਰਦਾ, <br />
ਸੁਰਮਾ ਗਿਆਨ ਦਾ ਨੈਣਾਂ ‘ਚ ਪਾ ਲਿਆ ਕਰ। <br />
ਢਾਈ ਅੱਖਰ ਮਿਲ ਗਏ ‘ਪ੍ਰੇਮ’ ਸਾਥੀ ਹੋ ਗਿਆ, <br />
ਇਹ ਨੁਖ਼ਸਾ ਵੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਜ਼ਮਾ ਲਿਆ ਕਰ।PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-82638856387886789492012-02-23T21:49:00.002+05:302012-02-23T21:49:34.659+05:30ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ।<br />
ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਸੁਕਰਾਤ ਵਾਂਗੂੰ ਪੀ ਪਿਆਲਾ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ। <br />
ਦਰਦ ਬੜਾ ਨੇ ਦੇ ਰਹੇ ਫੁੱਲ ਜੋ ਮਾਰੇ ਯਾਰ ਨੇ,<br />
ਦੁੱਖ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੋਂਵਦਾ ਪੱਥਰ ਮਾਰੇ ਗ਼ੈਰ ਦਾ। <br />
ਗੀਤ ਉਹ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਗੂੰਜਣੇ ਗਾਏ ਜੋ ਹਵਾ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ,<br />
ਆਖਿਰੀ ਹੈ ਇਹ ਬੋਲ ਮੇਰਾ, ਇਸ ਸਰਾਪੀ ਬਹਿਰ ਦਾ। <br />
ਰਾਤਾਂ ਦੀਆਂ ਇਹ ਰੌਣਕਾਂ ਰਹਿਣ ਤੇਰੇ ਲਈ ਸਦਾ,<br />
ਆਖਰੀ ਲਮਾਹ ਸਮਝ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਅਭਾਗੇ ਪਹਿਰ ਦਾ। <br />
ਬਣਾਇਆ ਕਦੇ ਸੀ ਆਸ਼ੀਆਂ, ਸਮੁੰਦਰ ਕੰਢੇ ਰੇਤ ਤੇ,<br />
ਥਪੇੜਾ ਨਾ ਸੀ ਸਹਿ ਸਕਿਆ, ਉਂਠੀ ਕਾਤਿਲ ਲਹਿਰ ਦਾ। <br />
ਹਸਤੀ ਮੈਂ ਅਪਣੀ ਵੇਚ ਕੇ ਕੀ ਲਿਆ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ,<br />
ਸਿਲ੍ਹਾ ਹੈ ਮਿਲਿਆ ‘ਤੀਰ’ ਨੂੰ ਮਜ੍ਹਬਾਂ ਦੇ ਉਂਠੇ ਕਹਿਰ ਦਾPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-90735857626261831972012-02-23T21:47:00.001+05:302012-02-23T21:47:00.841+05:30ਦਰ ਕਿਨਾਰਾ ਕਰ ਗਏ, ਬਣੇ ਜੋ ਸਾਡਾ ਸਾਥ ਸੀ।<br />
ਬਿਨ ਹੁੰਗਾਰੇ ਮੁੱਕ ਗਈ ਪਾਈ ਅਸਾਂ ਜੋ ਬਾਤ ਸੀ। <br />
ਚਮਕਿਆ ਜੋ ਵਾਂਗ ਸੋਨੇ, ਭੈੜਾ ਪਿੱਤਲ ਨਿਕਲਿਆ,<br />
ਚਾਰ ਦਿਨ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਫਿਰ ਅੰਧੇਰੀ ਰਾਤ ਸੀ। <br />
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਦਾ ਹਮਸਫਰ ਬਣਨਾ ਲੋਚਿਆਂ,<br />
ਮੁੜ ਉਸ ਨਾ ਵੇਖਿਆ, ਹਿਜ਼ਰਾਂ ਭਰੀ ਹਯਾਤ ਸੀ। <br />
ਕਹਿ ਮਨ ਅਪਣੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ, ਸੀ ਅਸਾਂ ਸਮਝਾ ਲਿਆ,<br />
ਗ਼ਮ ਨਾ ਕਰ ਤੂੰ ਦੋਸਤਾ, ਇਹੀ ਤੇਰੀ ਬਾਰਾਤ ਸੀ। <br />
ਫਿਰ ਮਿਲੇ ਰਾਹ ਅਸਾਡੇ, ਅਸਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ,<br />
ਝੱਟ ਉਹ ਓਝਲ ਹੋ ਗਏ ਕੈਸੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸੀ। <br />
ਬਣ ਪੱਥਰ ਖੜੇ ਰਹੇ ਫਿਰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਆਸ ਵਿੱਚ,<br />
ਜ਼ਾਲਮ ਕੈਸਾ ਨਿਕਲਿਆ ਫਿਰ ਨਾ ਪਾਈ ਝਾਤ ਸੀ। <br />
ਅੱਖੋਂ ਹੰਝੂ ਵਹਿ ਤੁਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਬਿਜਲੀਆਂ ਪੈ ਗਈਆਂ,<br />
ਸਾਵਣ ਅਜੇ ਤਾਂ ਦੂਰ ਸੀ, ਇਹ ਕੈਸੀ ਬਰਸਾਤ ਸੀ।PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-32617203061965132192012-02-23T21:43:00.005+05:302012-02-23T21:43:30.081+05:30ਰੰਗ ਜ਼ਮਾਨੇ ਬਦਲਿਆ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ਚਾਲ<br />
ਫੋਕੀ ਚੌਧਰ ਵਾਸਤੇ ਕਰਦੇ ਲੋਕ ਪਲਾਲ<br />
<br />
ਧੀਆਂ ਸਹੁਰੇ ਤੋਰੀਆਂ ਤੋਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀਂ ਪੁੱਤ<br />
ਵਿਚ ਬੁਢਾਪੇ ਝੂਰਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਲ<br />
<br />
ਪੈਲਿਸ ਦੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਬਦਲੇ ਸਾਰੇ ਢੰਗ<br />
ਧੀ ਜਵਾਈ ਪਿਉ ਪੁੱਤ ਨੱਚਦੇ ਨਾਲੋ ਨਾਲ<br />
<br />
ਚਰਖਾ ਦਾਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਸੁੱਟਿਆ ਵਿਚ ਸਟੋਰ<br />
ਤਿੰਨੇ ਪੁਰਜ਼ੇ ਗੁੰਮ ਨੇ ਤੱਕਲਾ,ਚਰਖੀ,ਮਾਹਲ<br />
<br />
ਕਰਜੇ਼ ਹੇਠ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਨਾ ਲੱਭਿਆ ਕੋਈ ਹੱਲ<br />
ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਲੈ ਲਿਆ ਫਾਹਾ ਪੱਖੇ ਨਾਲ<br />
<br />
ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਰੱਖ ਲੈ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦਾ ਰਾਜ਼<br />
ਕੋਈ ਨਾ ਪਰਦੇ ਢੱਕਦਾ ਦਿੰਦੇ ਗੱਲ ਉਛਾਲPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-90889500816227276232012-02-23T21:43:00.003+05:302012-02-23T21:43:14.643+05:30ਗੁਆਏ ਪਲ ਤੇ ਵਿਛੜੇ ਯਾਰ ਅਕਸਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ<br />
ਜਦੋਂ ਭੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਬਰਾਬਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਘਟੇ ਜਦ ਦਰਦ ਦਿਲ ਵਿਚੋਂ ਮੈਂ ਛੇੜਾਂ ਦਾਸਤਾਂ ਅਪਣੀ<br />
ਬਿਤਾਏ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਦਿਨ ਨਿਰੰਤਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦਾ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਉਹਦਾ ਅਠਖੇਲੀਆਂ ਕਰਨਾ<br />
ਉਹਦੇ ਹਾਸੇ ਭੀ ਮੈਨੂੰ,ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਭਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਇਹ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਮਿਰੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੇ ਡੁੱਬਣ ਦੀ<br />
ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਾਝੀ ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਅਡੰਬਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਰਿਹਾ ਬਿਸਮਿਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੈ,ਚੁਭੋਂਦਾ ਉਹ ਰਿਹਾ ਨਸ਼ਤਰ<br />
ਚੁਭੋਏ ਰੰਗਲੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਨਸ਼ਤਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਵਰਾਉਂਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ ਲਾ ਲਾ ਕੇ ਲਾਰੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ<br />
ਤਿਰੇ ਝੂਠੇ ਉਹ ਵਾਅਦੇ ਯਾਰ ਅਕਸਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਛੁਡਾ ਸਕਿਆ ਨਾ ਪਿੱਛਾ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਮਾਸੂਮ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋ<br />
ਅਜੇ ਮਖਮੂਰ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੇ ਉਹ ਸਾਗਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਸੁਣਾਵਣ ਦਾਸਤਾਂ ਦਿਲ ਦੀ ਮਿਰੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਇਹ ਹੰਝੂ<br />
ਇਹ ਦਿਲ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੈ,ਸਿਤਮਗਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇ <br />
ਨਾ ਕੋਈ ਬੇਵਫਾ ਹੈ ਭਾਰਤੀ !ਨਾ ਬਾਵਫਾ ਕੋਈ<br />
ਇਹ ਹਨ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿਲ ਦੇ ਜੋ ਐ ਦਿਲਬਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਨੇPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-57522418163276336342012-02-23T21:43:00.001+05:302012-02-23T21:43:01.428+05:30ਫੁੱਲ ਪੱਤੇ ਜੋ ਨਾਲ ਬਹਾਰਾਂ ਆਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਪੱਤਝੜਾਂ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਕਦ ਘਬਰਾਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਜੀਵਨ - ਜਾਚ ਨਾ ਆਈ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ,<br />
ਕੱਲ੍ਹ ਬਾਰੇ ਜੋ ਸੋਚ ਕੇ \'ਅੱਜ\' ਗਵਾਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਠੱਗੀ ਠ੍ਹੌਰੀ ਜਿਸ ਦੀ ਆਦਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀ,<br />
ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਫਿਰ ਅੱਖ ਬਚਾਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਮਿੱਤਰ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਖੇਰੂੰ ਖੇਰੂੰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ,<br />
ਲਾਲਚ ਵਿਚ ਜੋ ਪੈ, ਨਾ ਕੌਲ ਨਿਭਾਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਭਰਿਆ ਭਰਿਆ ਵਿਹੜਾ ਸਖ਼ਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ,<br />
ਜਦ ਪੁੱਤਰ ਧੀਆਂ ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਸਾਂਦੇ ਨੇ ।<br />
ਸੁੱਖੀ ਸਾਂਦੀ ਰਹਿਣ ਜਿਥੇ ਵੀ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ,<br />
ਹਰ ਗੱਲ ਪਿਛੋਂ ਅੰਤ ਤੇ ਉਹ ਦੁਆ\'ਦੇ ਨੇ ।PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-72036905659061753602012-02-23T21:42:00.003+05:302012-02-23T21:42:46.729+05:30ਟੰਗੇ ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਅਥਰੂ ਉਹ ਚੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ<br />
ਮੇਰੇ ਦੀਪਕ ਬੁਝਾ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ<br />
<br />
ਟੁਰ ਗਿਆ ਕਿਤੇ ਗੁੰਮ ਗਿਆ ਹੋਣਾ ਬੱਦਲੀਂ<br />
ਨੈਣ ਦੋ ਪਲ ਹੰਝੂਆਂ ਚ ਡਬੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ<br />
<br />
ਏਨੇ ਸਹਿਮ ਗਏ ਹਨ ਰੁੱਖ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ <br />
ਤੂਫ਼ਾਨਾਂ ਅੱਗੇ ਉਹ ਵੀ ਖੜੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ<br />
<br />
ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਨੇ ਜੇ ਕੀਤੀ ਨਾ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ<br />
ਜ਼ਿਕਰ ਹੋਂਟਾਂ ਤੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਹੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ<br />
<br />
ਜਂਜੀਰ ਪਹਿਨੀ ਹੈ ਪੈਰਾਂ ਚ ਪੰਜੇਬਾਂ ਦਾ ਚਾਅ<br />
ਇਹਦੇ ਬੋਰ ਸਲੀਬ ਛਣਕੌਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨ <br />
<br />
ਇਹ ਜੋ ਹੱਸਦੇ ਨੇ ਯਾਰ ਹੋ 2 ਓਹਲੇ<br />
ਮਰਨ ਬਾਦ ਉਦਾਸ ਹੋਣਗੇ ਇਕ ਦਿਨPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-16076912255821822542012-02-23T21:42:00.001+05:302012-02-23T21:42:25.827+05:30ਚੇਤਨਾ ਦਾ ਦਰਿਆ ਜਦ ਬਸਤੀ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ<br />
ਹੱਕ ਸਚ ਦਾ ਝੰਡਾ ਨਾ ਤਦ ਕੋਈ ਖੋਵੇਗਾ<br />
ਲੋਕ ਭਰਨਗੇ ਚੁਣ ਭਾਵੇਂ ਚੰਗੇਰ ਮੋਤੀਆਂ ਦੀ,<br />
ਪਾਰਖੂ ਅੱਖ ਵਾਲਾ,ਸੁਚੇ ਮਾਲਾ ‘ਚ ਪਰੋਵੇਗਾ<br />
ਗੱਲ ਸਚੀ ਜਾਂ ਝੂਠੀ ਸੀ ,ਹੁਣ ਮਿੱਟੀ ਪਾਈਏ<br />
ਮੰਜਲ ਨਵੀਂ ਰਾਹੀ ਗੀਤ ਨਵਾਂ ਕੋਈ ਛੋਵੇਗਾ<br />
ਬੁੱਤ ਨਾ ਸਮਝੋ ਇਸ ‘ਚ ਅਜੇ ਹੈ ਜਾਨ ਬਾਕੀ<br />
ਕਿ ਰੋਂਦਾ ਦੇਖ ਬੱਚਾ ,ਨਾ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਰੋਵੇਗਾ<br />
ਕੰਢੇ ਉੱਗੇ ਉਸਦੀਆਂ ਨਿਆਮਤਾਂ ਖਾਤਰ,<br />
ਨਾ ਸੋਚਿਆ ,ਮਿੱਟੀ ਸਾਡੀ ਨੂੰ ਸਾਥੋ ਖੋਵੇਗਾPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-72313983483024907552012-02-23T21:41:00.006+05:302012-02-23T21:41:52.375+05:30ਤਿੜਕੇ ਬੂਹੇ, ਬਿਰਧ ਦਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਹਦਾ ਧਰਵਾਸ<br />
ਘਰ ਦੀ ਰੌਣਕ ਸਨ ਜੋ ਕਰ ਗਏ ਦੇਹਲੀ ਤੋਂ ਪਰਵਾਸ <br />
ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਅਣਗੌਲੇ ਰਾਮ<br />
ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਜਿਹੜੇ ਭੋਗ ਰਹੇ ਬਨਵਾਸ <br />
ਓਸ ਨਦੀ ਨੇ ਤਾਂ ਨਈਂ ਕੀਤਾ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ,<br />
ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਮਾਰੂਥਲ ਸੀ, ਬੁਝਦੀ ਕਿੰਝ ਪਿਆਸ <br />
ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਬੀਜੇ ਸਨ ਸਧਰਾਂ ਦੇ ਬੀਜ<br />
ਜ਼ਹਿਰੀ ਰੁੱਤ ਕੀ ਕਰ ਗਈ ਖੌਰੇ, ਉੱਗ ਪਈ ਸਲਫਾਸ <br />
ਮਾਂ ਹੀ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇ ਬਸ ਕੀ ਕਰਨੀ ਐ ਚੋਗ<br />
ਵਹਿਸ਼ੀ ਰੁੱਤ ਚ ਕੀਤੀ ਕੰਬਦੇ ਬੋਟਾਂ ਨੇ ਅਰਦਾਸ <br />
ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਰਦੀ ਨੇ ਐਨਾ ਦਿੱਤਾ ਪਿੰਡਾ ਠਾਰ<br />
ਹੁਣ ਸਿਵਿਆਂ ਦੀ ਅੱਗ ਨੇ ਵੀ ਨਾ ਦੇਣਾ ਕੋਈ ਨਿਘਾਸ <br />
ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ ਉਹ ਜਦ ਸੀ ਬੰਦਾ ਆਮ<br />
ਹੁੰਦੀ ਹੀ ਗਈ ਕੂੜ-ਮਿਲਾਵਟ ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਹੋਇਆ ਖਾਸPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-72357179737099079052012-02-23T21:41:00.004+05:302012-02-23T21:41:36.196+05:30ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋਈਆਂ ਰੁੱਸਵਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
ਕੀਤੀਆਂ ਜੋ ਤੁਸਾਂ ਬੇਵਫਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਆਪਣੇ ਹੀ ਦਿਲ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਹੰਢਾ ਲਈਆਂ<br />
ਜੱਗ ਦੀਆਂ ਪੀੜਾਂ ਜੋ ਪਰਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਜਿੰਦਗੀ ‘ਚ ਐਸ਼ਾਂ ਤੇ ਅਰਾਮ ਜਿਹੜਾ ਮਾਣਿਆ<br />
ਵੱਡਿਆਂ ਜੋ ਕੀਤੀਆਂ ਕਮਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਸੋਨੇ ਰੰਗੇ ਪਲ ਤੇ ਰੰਗੀਨ ਜਿਹੀਆਂ ਘੜੀਆਂ<br />
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਜੋ ਗਵਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਬਾਗ ਵਿਚ ਮਾਲੀਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਤਾਂ ਸੀ ਮਗਰ<br />
ਧੁੱਪਾਂ ਨੇ ਜੋ ਡਾਲੀਆਂ ਸੁਕਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਫੈਸਲੇ ਉਡੀਕਦਿਆਂ ਮੁੱਦਤਾਂ ਜੋ ਬੀਤੀਆਂ<br />
ਕੋਰਟਾਂ ‘ਚ ਜੁੱਤੀਆਂ ਘਸਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇ<br />
<br />
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਸਿਲਾ ਇਹੋ ਮਿਲਿਆ<br />
ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਵਾਈਆਂ ਸਭ ਯਾਦ ਨੇPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-60609003559601637122012-02-23T21:41:00.002+05:302012-02-23T21:41:18.358+05:30ਦਿਲ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਇਕ ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਰੱਖਿਆ ਹੈ<br />
ਤੇਰੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣੇ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸਜਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ<br />
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਾਹ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ<br />
ਬੱਸ ਏਸੇ ਯਾਦ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ<br />
ਤੁਸੀਂ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਸੋਹਣੇ ਲਗਦੇ ਹੋ<br />
ਬੱਸ ਇਹ ਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਜਨਾਬ ਨੂੰ ਖਫਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
ਜਿਸਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਛੱਡ ਤੁਸੀਂ ਰੁਖਸਤ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਉਸ ਸ਼ਾਮ<br />
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਓਸ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬੱਸ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
ਚੈਨ ਨਾਲ \'ਢਿੱਲੋਂ\' ਨੂੰ ਬੈਣ ਵੀ ਨਈ ਦਿੰਦੇ ਓਹ ਕਿਤੇ<br />
ਕਿਓ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਇਕ ਤੂਫ਼ਾਨ ਲਿਆ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਨੇ ਕਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਓਹ ਵਾਪਸ ਆਉਣਗੇ<br />
ਏਸੇ ਹੀ ਆਸ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਇਕ ਧੂੜ ਜਿਹੀ ਉੱਡੀ ਸੀ<br />
ਓਸੇ ਧੂੜ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਵਿਛਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਬੜੇ ਯਾਦ ਆ ਰਹੇ ਨੇ<br />
ਦਿਲ ਨੇ ਮੁੱਦਤ ਤੋਂ ਜਿਸ ਸ਼ਖਸ਼ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ <br />
<br />
ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਜੋ ਆਇਆ ਸੀ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਪਤੇ ਤੇ<br />
ਮੈਂ ਓਸੇ ਖ਼ਤ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-91887599704244295142012-02-23T21:40:00.003+05:302012-02-23T21:40:45.628+05:30ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੂਰਜ ਹੋਇਆ ਚਾਨਣ<br />
ਕਿਰਨਾਂ ਵਿਚ ਪਰੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਰਾਤ ਹਨੇਰੀ ਖਤਮ ਜਾ ਹੋਈ<br />
ਬੂਹੇ ਆਣ ਖਲੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਫੈਲੇ ਵਿੱਦਿਆ ਚਾਨਣ ਹੋਇ<br />
ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਹੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਉਸਦੇ ਵਿਹੜੇ ਚਾਨਣ ਖਿੜਨਾ<br />
ਜਿਸ ਰੂਹ ਅੰਦਰ ਬੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਜਦ ਅੰਬਰ ਵਿਚ ਬੱਦਲ ਛਾਏ<br />
ਵਿਰਲਾਂ ਥਾਣੀਂ ਚੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਹਾਕਮ ਨੰਗਾ ਹੋਇਆ<br />
ਜਦ ਵੀ ਓਸ ਲਕੋਇਆ ਚਾਨਣ <br />
ਨ੍ਹੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਕਾਹਤੋਂ ਡਰੀਏ<br />
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਨਰੋਇਆ ਚਾਨਣPUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-57901823087855181292012-02-23T21:40:00.001+05:302012-02-23T21:40:28.969+05:30ਲੜ ਚਾਨਣੀ ਨੇ ਹੈ ਕਿਉਂ ਸਾਥੋਂ ਛੁਡਾ ਲਿਆ।<br />
ਕੁੰਗੂ ਹਿਜ਼ਰਾਂ ਦਾ ਅਸਾਂ ਸਿਰ ਅਪਣੇ ਪਾ ਲਿਆ।<br />
ਹਰ ਸਾਲ ਸੀ ਬਹਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਗੇੜਾ ਮਾਰਦੀ। <br />
ਪਤਝੜ ਨੇ ਸੀ ਡੇਰਾ ਘਰੇ ਸਾਡੇ ਲਾ ਲਿਆ।<br />
ਕੜਕਣ ਬਿਜਲੀਆਂ ਜਾਂ ਹੁਣ ਬਰਸੇ ਮੇਘਲਾ, <br />
ਸਹਿਣ ਲਈ ਦਰਦ ਏਹ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਲਿਆ।<br />
ਅਪਣੀ ਹਸਤੀ ਮਿਟਾ ਲਈ ਅਸਾਂ ਉਸ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ, <br />
ਸਾਰਾ ਆਲਮ ਹੀ ਵੇਖੋ ਹੁਣ ਅਪਣਾ ਬਣਾ ਲਿਆ।<br />
ਹਨੇਰਿਆਂ ‘ਚ ਹੁਣ ਆਪਾ ਨਹੀਂ ਗੁਆਚਦਾ ਮੇਰਾ,<br />
ਅੰਦਰੋਂ ਮੈਂ ਅਪਣਾ ਆਪਾ ਜੁ ਹੈ ਜਗਾ ਲਿਆ। <br />
ਕੈਸੀ ਅਜ਼ੀਬ ਖੇਡ ਖੇਡੀ ਅਸਾਂ ਇਸ਼ਕ ਵਾਲੀ, <br />
ਡੁੱਬ ਕੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਸਾਂ ਕਿਨਾਰਾ ਪਾ ਲਿਆ। <br />
ਮਸਤੀ ਹੀ ਮਸਤੀ ਟਕਿਦੀ ਹੈ ਹੁਣ ਗਿਰਦ ਮੇਰੇ, <br />
ਆਪਣਾ ਵਜ਼ੂਦ ਹੈ ਹੁਣ ਉਹਦੇ ‘ਚ ਸਮਾ ਲਿਆ।PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-400606897596639856.post-59454243890781761942012-02-23T21:39:00.002+05:302012-02-23T21:39:38.608+05:30ਮਰ ਗਈ ਏ ਮਹਿਕ ਜਿਸ ‘ਚੋਂ ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ। <br />
ਜੀਅ ਰਿਹਾ ਉਹ ਜਿੰਦਗੀ ਹੈ ਕਾਸ ਦੀ। <br />
ਪੌਡ ਡਾਲਰ ਛਾ ਗਏ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸੁੱਚੀ ਸੋਚ ‘ਤੇ,<br />
ਤੜਪੇ ਹਰਦਮ ਆਦਮੀ ਆਸ ਲੈ ਪ੍ਰਵਾਸ ਦੀ। <br />
ਰੁੱਖ ਨੇ ਮੁੱਕਦੇ ਜਾ ਰਹੇ,ਪੰਛੀ ਸਭ ਮਾਰੇ ਟਾਵਰਾਂ,<br />
ਦੇ ਰਹੇ ਨੇ ਕਿਉਂ ਦੁਹਾਈ ਹੋ ਰਹੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ। <br />
ਬੰਦੇ ‘ਚੋਂ ਬੰਦਾ ਮਰ ਗਿਆ,ਤੁਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਲਾਸ਼ ਹੈ,<br />
ਦੱਸ ਇਹਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ਭੜਕੀ ਜੋ ਅੱਗ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੀ। <br />
ਧੀਆਂ ਕਦੇ ਧਿਆਣੀਆਂ ਮਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਸੀ ਲੈਂਦੀਆਂ,<br />
ਮਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਗਰਭ ਅੰਦਰ, ਤੰਦ ਟੁੱਟੀ ਆਸ ਦੀ। <br />
ਮੋਹ ਦਿਲਾਂ ‘ਚੋਂ ਮੁੱਕਿਆ, ਮਮਤਾ ਦਾ ਸਾਗ਼ਰ ਸੁੱਕਿਆ,<br />
ਸੂਰਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਡੁੱਬਿਆ,ਕਿਰਨ ਮਰਗੀ ਆਸ ਦੀ।PUNJABI POETRYhttp://www.blogger.com/profile/17329436648711880467noreply@blogger.com