ਇਹ ਪਿਆਰ ਨਾ ਵੇਖੇ ਰੁੱਤਾਂ ਨੂੰ, ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਨਾ ਮਹਿਲ ਚੁਬਾਰੇ ਨੂੰ
ਇਹ ਬਿਨ ਦੱਸਿਆਂ ਹੀ ਘੇਰ ਲੈਂਦਾ ਏ, ਆ ਕੇ ਜੋਬਨ ਭਾਰੇ ਨੂੰ...
ਪਹਿਲਾਂ ਮੋਮ ਜਿਹੀ ਸੀ ਹਾਣਦੀਏ, ਹੁਣ ਲਾਟ ਵਾਂਗਰਾਂ ਮੱਚਦੀ ਏਂ.
ਬੜਾ ਜੋਸ਼ ਝਲਕਦਾ ਅੱਖੀਆਂ ਚੋਂ, ਨੀ ਹੁਣ ਬੜੀ ਬਦਲੀ ਬਦਲੀ ਲੱਗਦੀ ਏਂ