ਉਸ ਕੀ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਮੇਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਅਸਾਂ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਜਿਸ ਕੇ ਦਿਲ ਮੇਂ ਮੁਹੱਬਤ ਔਰ ਲਬ ਪੇ ਦੁਆ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਨੇਕ ਆਮਾਲ ਕਰ ਤੂ ਰੰਜ-ੳ-ਗ਼ਮ ਕਰਨਾ ਛੋੜ ਦੇ,
ਖੁਸ਼ੀ ਗ਼ਮੀਂ ਤੋ ਐ ਦੋਸਤ ਰੱਬ ਕੀ ਰਜ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ!
ਭਲਾ ਚਾਹਤੇ ਹੋ ਤੋ ਪਹਿਲੇ ਗੁਨਾਹੋਂ ਸੇ ਤੋਬਾ ਕਰ,
ਉਸਕੇ ਫਜ਼ਲ ਸੇ ਹੀ ਰਾਹ-ਏ-ਮੰਜ਼ਿਲ ਆਸ਼ਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਦਿਲ ਹੋ ਕਾਬ੍ਹਾ ਤੋ ਮੁਸੱਲਾ ਹੋ ਈਮਾਂ ਤੇਰਾ,
ਨੀਯਤ ਹੋ ਸਾਫ ਤੋ ਨਮਾਜ਼-ਏ-ਫਿਕਰ ਬਜਾ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਮਿਹਨਤ ਕੋ ਬਣਾ ਰੋਜ਼ੀ ਔਰ ਖੁਸ਼ੀਉਂ ਕੀ ਦੇ ਜ਼ਕਾਤ,
ਖਿਦਮਤ ਖ਼ੁਦਾ ਕੇ ਬੰਦੋਂ ਕੀ ਦਰਦ-ਏ-ਦਵਾ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਜਿਨ ਕਾ ਪਾਕ ਹੈ ਦਾਮਨ ਅੱਲ੍ਹਾ ਕੇ ਕਰਮ ਸੇ,
ਉਨ ਬੰਦੋਂ ਕੀ ਬੰਦਗੀ ਮੰਨਜ਼ੂਰ-ਏ-ਖ਼਼ੁਦਾ ਹੋਤੀ ਹੈ।
ਰਾਹ-ਏ-ਹੱਕ ਪਰ ਚਲਤਾ ਜਾ ਇਸ ੳੇੁਮੀਦ ਪਰ ‘ਨੀਲਮ,’
ਰਾਤ ਕੇ ਬਾਦ ਫਿਰ ਏਕ ਨਈ ਸੁਬਹ ਹੋਤੀ ਹੈ