ਮੌਤ ਨਾ ਆਵੇ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਮੈ ਲੱਖ ਲੱਖ ਤਰਲੇ ਵੀ ਕਰਦਾ,
ਅੱਕ ਗਿਆ ਹਾ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹੁਣ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਦਾ।
ਬਹੁਤ ਨਿਭਾਏ ਵਾਦੇ ਤੇ ਮੈ ਬਹੁਤ ਨਿਭਾ ਲਈਆ ਯਾਰੀਆ,
ਯਾਰਾ ਨੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਠ ਵਿੱਚ ਛੁਰੀਆ ਮਾਰੀਆ।
ਦੁੱਖ ਜਰਦਾ ਰਿਹਾ ਮੈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੂਹੋ ਨਹੀ ਸੀ,ਸੀ ਕਰਦਾ,
ਅੱਕ ਗਿਆ ਹਾ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹੁਣ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਬੇਬਸ ਬਾਗ ਵੀ ਕੀ ਕਰੇ ਜਦ ਮਾਲੀ ਉਜਾੜ ਦਿੱਤਾ,
ਜਿਦੇ ਲਈ ਕੀਤੀਆ ਦੁਆਵਾ ਉਹਨੂੰ ਹੂੰਝਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਸਹਿ ਲਈਆ ਸਭ ਬੇ-ਪਰਵਾਈਆ,ਬੇ-ਵਫਾਈ ਦਿਲ ਨਾ ਜਰਦਾ,
ਅੱਕ ਗਿਆ ਹਾ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹੁਣ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਦਾ।
ਪਲ ਪਲ ਮਰਨ ਦੇ ਨਾਲੋ ਬਰਾੜ ਚੰਗਾ ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਮਰਨਾ,
ਬੇ-ਕਦਰਾ ਲਈ ਕਾਤੋ ਹੋਕੇ ਭਰਨਾ।
ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਦੁਖੀ ਹੀ ਕਰਦੇ ਸੁਖੀ ਸਾਦੀ ਕਿਹੜਾ ਮਰਦਾ,
ਅੱਕ ਗਿਆ ਹਾ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹੁਣ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮੇਰਾ ਜੀ